Wees fief Minuten still
24. April

Nich ji hebbt mi utwählt. Ik heff juuch utwählt.

Johannes 15,16
Plattdüütsch na Rudolf Muuß

Wi sünd nich schuld dor an, dat wi Christen sünd, würklich nich.

Dat liggt nich dor an, dat wi em utwählt hebbt, nee, dat liggt dor an, dat he uns utwählt hett. Wi hebbt uns nich för em entscheiden kunnt, nee, he wull uns hebben. Dorüm köönt wi uns mit dat, wat wi in uns Leven trecht kregen hebbt, nich vör de annern henstellen un seggen: "Maakt dat so as ik, ik heff dat richtig maakt!"

Wi köönt blots een Saak doon: Wi köönt staunen, dat en anner uns utwählt hett un dat siene Kandidaten-List noch nich an't End is.

Möögt wi dat, wenn so vun siene Wahl snackt warrt? De Jünger harrn doch Grund hatt — se hebbt allens trüchlaten un sünd em nafolgt — se harrn doch nu Grund hatt, sik vör alle Welt hentostellen un to seggen: "Wi wullen dat so, dat he uns Herr is."

Man daan hebbt se dat nich. Dor blifft nix to rühmen an unsen Christenstand. Blots he sull rühmt warrn, Jesus Christus.

Wenn wi wat erwähnen, denn is dat doch höchstens de Tatsache, dat he nich unse Kümmerlichkeit, uns Sünden un uns Upstanaatch-Sien binnen registreert, sünnern dat he uns över is un seggt hett: "Ik will di."

Vele will he. He will de, de sik bet to disse Stund wehrt hebbt gegen seine Wahl.
Se sullen sik nich wehren. Vun so'n Wahl warrt se an't End blots seggen können:
Dat Los is mi fullen up't Leevlichste.

O Gott un Herr,
wi dankt di för dien Wahl.
Wi bitt di, laat uns hüüt as de vun di Wählte leven
un Frucht bringen, de dor blifft.