Männicheen is arm bi groot Riekdom, un männicheen
is riek bi sien Armoot.
Sprüche 13,7
Is disse Satz dorför dor, dat de Lüüd dumm warrt?
Wenn 't so weer, denn weer dat Christendom en Verdummungsanstalt.
Un de Bibel weer en Lexikon för Propaganda, de den armen Minschen
vörsnack, sien Arm-Sien weer hööchst relativ, he sall
dat Klagen upgeven, denn Inflation maakt de rieken Lüüd
ja doch arm. Se aver, de Armen, se wörrn dorbi nix verleern.
En Trost för Habenixe?
Nee! Wenn Gott sien Woort seggt, dat männicheen bi sien Arm-Sien
riek is, so will Gott uns dor enen niegen Maßstab mit geven.
Wo kümmt dat up an?
Wi sullen nich jümmers blots unsen Aluminiumlöpel bekieken.
Gott will, dat wi uns Riek-Sien anners meten as utrekent an sülvern
Löpel.
Gott kümmt dat dor up an, dat wi den Minschen wichtiger nehmt
as dat, wat he hett.
Segg mi, wovun du reedst, un ik will di seggen, wokeen du büst.
Segg mi, wokeen du in dien Huus inlaadst, segg mi, ünner welk
Gesichtspunkte du in dien Fründschaft wählst, un ik will
di seggen, wat du riek büst orrer arm.
Gott will, dat de, de in em riek sünd, tosamenhollen un tohoopblieven.
Dien Wert för Gott richt' sik na dien Riek-Sien binnen in di.
Sullen wi dor unse Fründschaften nich mal na överdenken?
Wokeen mööt wi vun nu an beten ut 'n Weg gahn?
Wokeen sullen wi vun nu an mehr to uns rantrecken?
Denn wi sullen weten, dat wi blots dörch de riek warrn köönt,
de sülven riek in Gott sünd.
Herr, wa leev sünd mi din Lü!
De di söcht, sik hollt an di,
sünd en fien un köstlich Goot.
Freun kann ik mi un geneten,
Lü to sehn, de hartlich beten,
di sik ganz hengeven doot.
Na Teerstegen
|