Wees fief Minuten still
15. August

Un nu Herr, kiek di mal an, wodennig se droht, un schenk dien Knechten, dat se frie herut — ahn Angst un Bang — dien Wort predigt.

Apostelgeschicht 4, 29
Plattdüütsch: Johannes Jessen

"Ahn Angst un Bang", dat bedüüdt hier: in "Freudigkeit". Un dat Wort "Freudigkeit" warrt vun Christen oft missbruukt. Dat Wort bedüüdt nämlich in'n egentlich Sinn so veel as: stüttig, dörchhollen Freud. Nich en "Himmelhoch jauchzend", dat sik denn afwesselt mit "zu Tode betrübt". Wi süllt nich blots af un an up Draht sien un denn wedder ünnen liggen un mööd warrn. Freudigkeit is dörchhollen Freud in de Truu dorto, wo Gott uns to ropen hett.

Wo is dat egentlich mit uns Ünnerbreken, sien Wort to seggen?
Staht wi blots denn in för den Naam Jesu Christi in 't persönlich un in 't öffentlich Leven, wenn dat graad so passt?
Dörv Gott sien Wort dorvun afhangen, dat wi dor graad to upleggt sünd orrer dat wi dor nu graad Lust to hebbt?

De Kinner hebbt ehre Öllern ja ok nich blots dann un wann mal leev, as Bispill bi bestimmte Anlässe. De Leevde vun de Kinner to ehre Öllern un de Leevde vun de Öllern to de Kinner is en dörchgahn Leevde. Un üm so 'n Leevde — üm so 'n dörchtrecken "Freudigkeit" sien Wort to seggen — dor dörvt wi em üm beden.

Al vör so 'n Bitten weet wi, dat he dor "Ja" to seggt.

Giff Freudigkeit un Knööv,
dat Kämpen to bestahn,
denn Satan, düsse Sleef,
de geiht us tückisch an.
Giff Oprechtholln un Tucht
un help us överwinnen,
dat ja keen Christ de Sünnen
ehr Sklave warden much!

Na Paul Gerhardt

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.