Wees fief Minuten still
13. Dezember

Dennso kehrt sik nu na de faste Borg, ji Gefangenen in Höpen!

Sacharja 9,12

Wi sünd also nich ahn Höpen fungen un bunnen. — In Höpen bunnen!

Wenn ok över us Süük un Sünn, Noot un Dood ehr Macht öövt, sünd dat doch Saken, de ehr Tied en Enn hebben warrt.

Dat sünd Ümstänn, de würklich bloots noch passeert as Dunner na en Wederstorm. Dat Unweder is al vörbi. Wi sünd in Höpen fungen.

Gott hett all beslaten, Gott hett al hannelt, wi sünd knapp vör't Frielaten.

Wokeen sik nu noch dat Leven nimmt, de bringt sik üm de Frieheit.

Wokeen meent, he kunn nu noch vertaagt ween, de truut Gott nich to, dat he dat, wat he seggt hett, ok würklich deit.

In Höpen fungen!

Wi hebbt de Entlatenspapeern in de Tasch. An de Barriere höllt nüms us op. Wi gaht frie rut.