Wees fief Minuten still
21. Dezember

En Oss kennt sin Herrn un en Esel de Krüff, 'neem he henhöört; avers Israel kennt't nich, un min Volk höört dat nich.

Jesaja 1, 3

Oss un Esel kiekt op de Krüff, un de Kinner freut sik an. Wi meent, dat höört so in'n Stall? Nee! De Deerten predigt! Se seggt: "Wi loopt nich in frömde Ställ! Wi kennt uns egen Stall. Wi blievt bi uns Stall un uns Herrn. Man ji Minschen? Ji Minschen...?"

Ja, wi loopt in frömde Ställ. Wi loopt na frömde Herrn. Jedereen kann de Herrn nömen un de Ställ optelln...

Woneem is uns Stall? Woneem is uns Herr? Weet wi dat nau? Orr köönt wi us nich mehr good erinnern? Denn dröff ik den Naam vun'n Herrn un den Naam vun'n Stall nochmal nömen: De Herr heet Jesus Christus, em höört wi to. De Stall heet: de Gemeen, de Kark. Da höört wi hen.

Hebbt wi de frömden Ställ noch nich satt? Hebbt wi de frömden Herrn noch nich över? Een Schrieg langt, un de rechte Herr haalt us trüch.
Wi höört doch een to.
Wi mööt nau weten: Em!