Wees fief Minuten still
18. Juli

Ik will mi upmaken un na mienen Vadder gahn.

Lukas 15, 18

As wi Soldaten weern, dor hett man uns en wichtig Regel bibröcht: Beurdelen vun de Laag un Entsluss!
Beid höört tohoop. Denn de Fiend bedrängt uns. Blots de Laag beurdelen, dat langt nich. Een kann ok keen Snack mit sik sülven hollen un trurig in de Welt kieken un jümmers seggen: Ahn Höpen! Ahn Höpen!
To't Beurdelen höört de Entsluss.

Al dat Urdeel vun uns' persönlich Laag — dat Urdeel: wi sünd ahn Gloven — weer de eerst Schritt up den Weg trüch, weer de feinst Reaktion up Gott sien Ropen. Wi kennt ganz genau de Richt. Wenn du di na't Beurdelen vun dien Laag aver nich dörchringen kannst, de Richt to ännern, den niegen Anroop — de di ja olt-bekannt is, denn dat is de Roop vun den Vadder — to folgen, denn verpasst du Chancen in dien Leven.

Gott will, dat wi to enen Entsluss kaamt. "Ik will mi upmaken un na mienen Vadder gahn." De Bibel seggt dor Ümkehr orrer Buße to.
Hebbt wi Bang för Buße?
Hebbt wi Bang för't "To-Krüüz-Krupen"?
Dorbi hebbt wi keen Bang, vör anner Dinge to krupen.
Un — to Krüüz kruupt een nich. Dor rönnt man hen.

Ik bün trurig un kaam her un bekenn mien Sünnen;
laat, mien Heiland, mi bi di Gnaad un Vergeven finnen,
dat dit Wort mi trösten kann:
Jesus nimmt de Sünner an.

Erdmann Neumeister

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.