Wees fief Minuten still
24. Juli

He weer verloren un is wedderfunnen.

Lukas 15, 24

Hier kümmt de hele Wohrheit an't Licht. Sünd wi würklich Söker na Gott?
Gott-Söker gifft dat nich. Dat gifft blots vun Gott Söchte. Dat is de Wohrheit över uns Söken na Gott. Wi sünd de Verlornen.
Nich Gott is verloren. Gott bruukt man nich söken. Gott is dor.
Wi mööt söcht warrn. Wi speelt Versteken un söökt to lieker Tiet.

Gott hett söcht. Gott hett lang söcht. So lang, dat sik keeneen besweern kann, dat Gott ungedüllig mit em west is orrer dat he sien Söken to gau afbraken hett. Gott hett allens daan. He is in de verlorenst Nester stegen, uns to finnen: Gott wahnt ünner uns.

Wenn dat so is, denn kann een enen Schreck dor över kriegen. Denn warrt dat hööchste Tiet, dat wi uns as Verlorne upfinnen laat.
Wo een sik finnen laten kann?
Wi köönt doch ropen. Wi köönt uns doch melden. Wi köönt doch seggen:
"O Herr, ik geev up. Mi büst du to stark worrn."

Wokeen dat jichtens daan hett, de is dicht an em ran kamen.
En Leven füng an. Endlich en Leven.

Mag söken veel, de söken will, den rechten Weg to finnen.
In Glück un Weh mien Hart sall frie
up Christus sik nu grünnen.
Wat he hett seggt, is wohr un recht;
wat he hett daan, alleen blifft stahn, he lett dat Heil uns winnen.

Georg Wessel
Plattdüütsch: Ernst Arfken (ut "Up goden Kurs")

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.