Wees
fief Minuten still Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Anke Nissen |
Mien leve Frünnen! 1. Johannes 4, 1 a , Platt na Johannes Jessen Glöövt nich jedeen Geist! De, de an een glöövt, hett sik den verschreven. Un den,
den he sik verschreven hett, deent he ünner Dwang. Geister hebbt
Macht. Se öövt Dwang ut, de Geist vun 'n Terror un de vun
de Resignation, de Geist vun den Ehrgeiz un de vun 'n Neid. Vele Geister
wüllt uns dwingen. Wokeen luuthals meent, he is frie un kenen Geist verschreven, de is an 't Biestergahn. Christus hett wüßt, dat wi Minschen in'n falschen Besitt kamen köönt, wat wi dat nu wüllt orrer nich. Dorüm hett he sik veel Arbeit mit Lüüd maakt, de ünner falschen Besitt weern. An de hett he düütlich maakt, dat he uns den rechten Besitter trüchgeven will. He is kamen, dat he uns frie maakt. Siet de Tiet is Christus dorbi, Lüüd, de in falschen Besitt kamen sünd, to heilen. Dat sünd nich blots so 'n Lüüd, de üm sik haut. Dat gifft ok Lüüd, de ganz normal rümloopt un doch "besessen" sünd. Wokeen besitt uns? Och du Geist vun Kraft un Stark, Na Heinrich Held |
31.5.2009
|