Wees fief Minuten still
20. März

Dor sä de Engel vun den Herrn to Satan:
"De Herr warrt mit di schimpen, Satan;
de Herr, de Jerusalem utwählt hett, de warrt mit di schimpen!
Is de hier nich as en Füürholt, dat graad ut dat Füür reddt worrn is?"

Sacharja 3, 2
Plattdüütsch na Karl-Emil Schade

Gott sett sik för siene Gemeinde in. Dat Füür is bet an de Gemeinde rankamen, dat lickt al na ehr, man bet nu is blots an'n Rand en beten wat versengt. Verbrennt is nix. Denn Gott weer bitieden dor: Gott hett siene Gemeinde as en Füürholt ut dat Füür rut reten.

Dat Gericht liggt över de hele Welt, se brennt, de Welt.
Een speelt den annern den Düvel to,
un een speelt den Düvel den annern to,
jedereen is för den annern en Düvel.

Gott aver hett siene Gemeinde rutnahmen. Wi dörvt to dis Gemeinde tohöörn, de as en Füürholt ut dat Füür reddt warrt.
Sien Arm is utstreckt un stött rin in de Glut. Sien Hand hett he utstreckt na uns un ritt uns rut. Bi den Griff in 't Füür hett Gott sien Hand sülven verbrennt. De Griff hett em sienen Söhn kost.

Un dorüm passt he nu ganz besünners dull up, dat dat, wat he reddt hett, nich noch eenmal vun 't Füür angrepen warrt. He höllt Wedderpart jeedeen, de de Gemeinde in de Glut un in dat Versengen bringen will. Er höllt Wedderpart den Düvel persöönlich. De Port vun de Höll warrt de Gemeinde nix andoon könen.

Striet du sülven för uns arme Kinner!
Satan wehr, sin Macht maak minn un minner,
allens, womit Satan uns anficht,
maak du tonicht.

Na M. A. von Löwenstern