Wees fief Minuten still
16. Mai


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Jesus sä to sin Jüngers: Da is veel to doon bi de Aarn, man de anpackt, de sünd man wenig. Dorüm beedt den Aarnherrn, dat he Arbeitslüüd in sin Aarn schicken deit!

Matthäus 9, 37-38

Jesus Christus seggt de Jüngers nich: "Nu man allemann an't Wark!", sünnern he vermünnert ehr, dat se üm Arbeitslüüd beden doot.

Wi sünd all veel to faken veel to fix bi, de Aarn intosammeln. Un wenn een nu ok meent, düsse Sprook weer dat Rechte, Junglüüd mit to vermünnern, na dat Abi doch Theologie to studeern orr Diakoniss to warrn, denn hett he dat noch nich kapeert. He brukt den Sprook — för anner Lü ehr Levensweeg. Gott will mehr. Gott will, dat wi beedt. Üm Arbeitslüüd beedt. Denn dat is dat Geheimnis: Je eernsthaftiger wi in düt Beden staht, je ehrder warrt wi vun em in de Arbeit schaven. Je faster wi Gott nu anroopt un seggt: "Herr, du hest recht, dat fehlt överall — de Harders fehlt, man ok de Lü, de sik vun Profeschoon wegen för din Gemeen insett, un ok de, de dat nich vun Profeschoon wegen, sünnern ehrenhalber doot, de ehr Stünn un Nächten oppert, din Gemeen tohooptohollen un to mehren" — je mehr wi so beedt, je mehr warrt wi wieswarrn: Gott will ok mi, mi sülven! Ja, wi warrt miteens gewohr: Wi staht al merrnmang in Gott sin Deenst.

Och Herr, nu schick doch op din Feld
veel Lüüd, de tru di denen wüllt.
Dat Wark is veel, Herr, kiek di dat doch an!
Kiek ok op mi, wat ik di denen kann.

Na K.H. vun Bogatzky


24.5.2009


na baven