Wees fief Minuten still
4. November

Un as he nu all Lüüd ankeken harr, dor kramp sik em dat Hart tosamen. Se deen em so leed, denn se weern afschunnen un afrackert as Schaap, de keen Harder hebbt.

Matthäus 9, 36
Plattdüütsch na Johannes Jessen

En bitter Faststellen!
Un dat gifft vele Minschen, de ok hüüt noch uns ankiekt un seggt:
"Wi harrn up di rekent, dat du uns tohoop sammelst. Man wiel du nich sammelt hest, weern wi verstreut. Wi harrn dacht, dat wi in di enen Harder harrn. Man wiel du dien Rull nich spelen wullt, bleven wi afschunnen un afrackert."

Dat gifft keen, den he nich to 'n Harder maken will.

Christen sind Lüüd mit en besünner Kraft för 't Tohoopsammeln. Se sünd as faste Punkte in 't Gelände, an de anner sik orientieren köönt. Christen köönt dissen Deenst vun 't Tohoopsammeln aver blots maken, wenn se sik sülven vun Christus sammeln laat. Blots denn — wenn he uns sammelt hett —, blots denn köönt wi sammeln.

Maakt wi den Indruck, as weern wi sammelt?
Dat gifft Lüüd, de vun uns seggt: "He kümmt mi so vör, as weer he nich sammelt!"
Dorbi wull Christus dörch uns anner Minschen sammeln.

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.