Wees fief Minuten still
8. November

Wi bringt uns' Johren to liek as Snackerie.

Psalm 90, 9

Wat hest du denn snackt den ganzen Dag?
Wo warrt de hendreven, de diene Wöör höört vun 'n fröhen Morgen bet in den laten Avend? Driffst du se in de Angst, in de Liedenschap, in de Freud, in de Lust, in dat Knecht-warrn, in dat Frie-sien?

För wen snackst du?

Dat gifft ganze Völker, de in den Afgrund drieven, wiel se sik weigern, en Antwort up disse Fraag to geven. Familien gifft dat, de uteneen fallt, un Söhne, de sik verirren, Döchter, de sik verleert, wiel en falsch Wort se dreven hett, wiel Vadder un Mudder Wöör seggt hebbt, de en frömd Minsch ehr bibröcht hett. Wiel de Kinner Wöör höört hebbt ut den Mund vun enen Minschen, de sik weiger, Wöör, Gedanken un Anwiesen antonehmen vun den, de as eenzig ehr Herr sien will. Gott will unsen Mund.

In wat för enen Naam snackt wi — Pastor orrer Lehrer, Reporter orrer Chef bi de Arbeit, Theaterlüüd orrer Politiker, Vadder orrer Mudder?
Snackt wi in Gott sienen Naam orrer in den Naam vun 'n Düvel? Denn Gott warrt uns fragen: "Wokeen hett di updragen, dat du so snackst??" In wen sienen Namen also? Wokeen mag up disse Fraag Antwort geven, ahn eerstmal still to blieven?

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Anke Nissen in Holsteiner Platt.