De Grönauer Kapell. Teknen vun Jürgen Hagen

Goddvadder buut op uns un glöövt an uns

Andacht vun Henning Eggers


Leve Gemeen,

Gnaad wees mit ju un Freeden vun den, de dor weer un de is un de dor kümmt!

So as ik an düssen Dag, so güng dat ok los mit Boy Lornsen, as he över Gott schriewen dö, "mit rein gornix füng he an"! Denn he schrew in sien lütt Book dat op, wat later ünner den Titel "Sien Schöpfung un wat achternah käm" veröffentlich wöör. So is dat: Meehrstendeels fangt Gott mit rein gornix an. Un so is dat ok wohraftig, mit rein gornix fangt he an un lött denn nieet Lewen warrn! — Gotts Schöpfung is jümmer noch in Gang; se is nich bloots an Anfang vun de heele Welt, nee, se is stüttig an't Wark! In de Theologie heet dat "creatio continua", de "anduernde Schöpfung" . Lang, lang, lang harrn de Minschen dacht un beedt un sungen, dat nich ophollen warrn Sünn un Regen, Floot un Ebb, dat in Grooten un Ganzen de Sünn goot is un ok de Regen, dat dat Water sien Grenz hett un för all de Minschen un Planten un Deerten noog dorvun op de Eerd is. Lang hett de Minsch sik dorop verlaaten, dat Gott dat allens in de Reeg höllt, so as he dat Noah nah de Sintfloot toseggt harr:

"All Daag, de de Eerd besteiht, blifft dat so: Saien un Maihen, Küll un Warms, Sommerdag un Winterdag, Dag un Nacht, dat schall nich ophörn!"


Bild: Uwe Mohr

Un so hett de Minsch de Schöpfung sik sülvst orrer Gott överlaaten, is sien eegen Verantwoorden ni nich nahkoomen. Un de Sünnschien is gefährlich woorn un de Regen schietich! Mit rein gornix füng Gott an — höört de Minsch nu mit rein gornix op?

In de ganze Welt sitt uns Politikers tohoop, aver wat bringt se tostann bi all de Snackeree? In't Evangelium seggt uns Jesus,

"Nu sorgt sik doch ja nich so…, fraagt doch eersto nah Gott sien Riek un sien Gerechtigkeit!"

Dat kann nich bedüden, dat wi uns keen Sorgen üm de Schöpfung moken schüllt. Jesus güng dat üm dat Sik-sülvst-Sorgen, un hüüt schulln wi tofögen: üm dat Vörsorgen!

Wo dat aflöppt, dor hett de Minsch blots sik sülven in'n Blick, nich de annern un al gornich de Schöpfung. Un toglieks is he nich in de Nutied, in de Gegenwart, he is mit siene Gedanken in de Tokunft! As'n Brummkreisel küselt he sik üm sik sülven un is doch nich bi sik sülvst un ok nich bi Gott un de annern Minschen! Wann woll schull he bi de Schöpfung weesen?

Boy Lornsen hett in sien Book Gott düsse Gedanken toschrewen: "Man schall sien eegen Wark vertruuen; ik will mol op de Minschen buuen; ik geev em Kopp, ik geev em Hart, nu mööt wi sehn, wat dorut ward..." Gott buut op uns un he glöövt an uns. Gott is uns Schöpfer, he kann in uns Kopp un in uns Hart kieken — un wat he dor süht, dat kann em nich afhollen, an uns to glööven! Gott gifft uns nienich op, he gifft uns jümmer noch en Schangs! Schull he mehr sehn könen as unsereens?

Ik glööv, he süht dat blots anners, dat is de "Ik-heff-di-leev-Blick". Dormit kiekt he op siene egen Schöpfung, ok hüüt noch, un süht, dat allens goot is, sinnvull un schön!

Dormit kiekt he op dat allens, wat de Minschen anrichten doot un anricht hebbt. Un he fraagt uns: Sühst du denn nich de anner Wirklichkeit, över de ik seggt heff, se is goot, se is sinnvull un schöön? Sühst du denn nich uns gegensiedig Afhängigkeit un uns gemeensam Verantwoorden för de Schöpfung? — Gott will uns Oogen för den tweeten Blick wiet openmaaken! Un denn köönt wi hüüt op de Trave kieken un se is nich bloots de Trave un nich blots Water — se is en Strom, se is en Speegel för den Heben un de Sünn, se is uns Sehnsucht nah dat Wiede — un is uns Heimat!


Stülperhuk. Bild: Antje Heßler

Un so kiek di den Minschen an un de Vagels un de Deerten: mit Gott sien "Ik-heff-di-leev-Blick"! Un du warst mit den Psalmdichter seggen:

"Danken will ik di, Gott, wunnerbor sünd jo dien Warken. Mien Seel ward dat wies!"

Un ganz sacht kannst du Gott sien Vertruuen verstahn un ok an den Minschen glööven un op em buen. Ganz so as Gott dat deit. Un mit düsse Kraft kannst du över dien egen Schadden jumpen, anfangen un richtig wat för de Schöpfung doon.

Un Gott sien Freden, de wiet över dat rutgeiht, wat een Minsch sik utdenken kann, bewohrt juch Harten un Sinn'n in Christus Jesus.

Amen.


8.2.2019


na baven