De rode Faden

Andacht in Lütten Grönau, hollen vun Pastor i.R. Reinhard Reetz

Wi kennt all de Geschicht ut ole Vertellen ut Griechenland: Ariadne geev heemlich ehr wullen Faden Theseus — den Söhn vun den König in Athen — mit. De wull na den Minotaurus in dat Labyrinth gahn, denn he wull sien Vadderstadt vun dissen Tyrannen frie maken. De Faden hölp em, ut dat Labyrinth wedder ruttofinnen. Siet de Tiet is de Reed vun den "roden Faden", de to 'n Bispeel den Weg dörch dat Leven wiest, wenn dor sünst keen Padd un keen Wiespahl to sehn is.

Rode Faden, Bild: Wikimedia Commons

Wi Minschen bruukt enen roden Faden, ansünsten verbiestert wi un verfranst uns in de Wööst vun uns Leven. De rode Faden hölpt uns, dat wi stedig blievt un dat anner Lüüd sik up uns verlaten könnt.

So 'n roden Faden kunn to 'n Bispill uns vertruut Ümgegend sien, en faste Wahnung, en Huus, de egen Stuuv, wohen wi uns trüchtrecken köönt. Wo wichtig disse rode Faden is, dat warrt wi wies, wenn wi mal ümtreckt. Dennso duurt dat, bet wi uns wedder trechtfindt un den Faden wedder upnahmen hebbt.

Un wo is dat bi dat Uptrecken vun uns Kinner? Dor kann een nich eenmal scharp un rietig sien, un denn wedder week un nagevern. De Kinner markt dat gau, wenn ehr Öllern unseker un komodig sünd un sülven kenen roden Faden hebbt.

Orrer wenn wi en besünner Upgaav uttorichten hebbt, dennso mutt een överleggen, wo he sien Kräft un Möglichkeiten richtig insett. So as Jesus dat bi den Evangelisten Lukas seggt:

"Wenn een vun juuch en Torm buun will,
denn sett he sik doch eerstmal hen un reken sik dat dörch."

Ok dorför bruukt wi Maten, de sik as en rode Faden dörch all uns Vörhebben dörchrengelt.

Aver nu dörvt wi nich vergeten, dat uns rode Faden sik ok mal vertüdern kann, ja, dat he ok mal afritt. Männichmal mutt een faststellen, dat de Faden falsch utleggt is un uns up enen Irrweg bröcht hett.

Dat kunnen wi wies warrn an de Levensgeschicht vun den Apostel Paulus. De hett dat mit sienen Globen — as sienen roden Faden — bannig ernsthaftig nahmen. He weer richtig verbohrt, he harr sik fastbeten in sienen Globen. Gift un Gall sprütt he gegen de Christen un ok Mord un Doodslag weern em recht, üm bi sien Ziel antokamen. Dorbi meen he, he dee dat allens för Gott un weer up den richtigen Weg.
Keen Wunner, dat bi so 'n verbiesterlichen Kramp de Dalslag nich wiet is. Un den hett Saulus up den Weg na Damaskus beleevt. Rein fardig un afmaracht breek he tosamen. Sien egen Globens-Iever hett em dalreten, mirrn in 't Füür stött. De rode Faden, de he sik sülven spinnt harr, is dörchsneden. Jesus hett dat daan. Dor, wo sien Faden an 't End is, dor stünn Jesus as en lichte Gestalt un reep:

"Saul, worüm büst du gegen mi?"

Saul sin Bekehren

Toeerst hett Saulus dat blendt, blind maakt. He kunn gor nix — kenen Padd un kenen Faden — mehr sehen.

Wi sünd tohoop kamen in den Namen von uns allmächtigen Herrgott,
de uns all — un wat üm uns rüm is — maakt hett, un de uns gode Vadder is,
de uns in sienen Söhn Jesus Christus upwiest hett, wo wiet Leevde gahn kann,
un de uns mit sienen Hilligen Geist Freud, Moot un Kraft gifft.
Gott sien Freden wees mit ju all!

Amen.