 |
|
De Glocken vun St. Gertrud Andacht in Lütten Grönau, hollen vun Pastor i.R. Reinhard Reetz |
|
De Torn vun St. Gertrud weer inrüst. Dörch Regen un Frost harr he böös leden. In den Torn hüngen dree Glocken. Ik bün rupstegen un heff se mi ankeken. Un denn heff ik in de Chronik naleest: 102 Johr vörut, as de Kark buut un inweiht worrn is, dor hett en Witfru ut de Gemeende – se heet Fru Lienhöft – disse dree Glocken stifft. As dat in de Tiet so begäng weer, hett de gröttst Glock – se hett den Ton „d“ - den Namen Luther kregen. So weer denn ok de Glocken-Inschrift:
Ein feste Burg ist unser Gott.
De middelst Glock hett den Namen Melanchthon kregen un weer stimmt up den Ton “g“. Up ehren Glockenmantel stünn to lesen:
Du wirst zum Licht gelangen, du wirst Gott schauen
Un de dritte Glock, de lüttst, de heet Bugenhagen-Glock und geev den Ton „e“ wedder. Bugenhagen, dat weet wi all, weer en Mitarbeiter vun Martin Luther. De Stadtrat hett em 1530 na Lübeck ropen, he sull en evangelisch Kirchenordnung för de Hansestadt upsetten. Un en Satz vun disse Ordnung stünn up de Glock in Nedderdüütsch to lesen:
Wi wyllen dem Evangelio unseres Herrn anhangen
De Luther-Glock un de Melanchthon-Glock sünd 1917 för de Rüstung in den eersten Weltkrieg in Beslag nahmen worrn un insmolten. 1925 sünd denn wedder nie Glocken gaten worrn. Un denn keem de twete Weltkrieg. Dor sünd wedder twee Glocken för dat Herstellen vun Kanonen introcken worrn: de Luther- un de Melanchthon-Glock. As ok de twete Weltkrieg en böös End nahmen harr, dor weern noch nich all Glocken insmolten. De över bleven sünd, de stünnen up den Glocken-Friedhof in 'n Haben vun Hamborg. De Gemeenden, de Glocken harrn afgeven müsst, kunnen sik dor de Passenden utsöken.
De St. Gertrud-Gemeend hett sik as ehr Melanchthon-Glock en Glock ut Elbing utsöcht. 1958 hebbt se sik de Luther-Glock nie geten laten. Nu steiht dor up:
Jesus Christus – gestern und heute und in Ewigkeit
Se lüüdt alleen as de Mahn- un Gedächtnis-Glock.
To Gottsdeensten, Döpen un Truungen warn se all dree dörch en elektronisch Apparat mit enen Knipser — een na de anner — in’n Gang bröcht.
De Glocken vun St. Gertrud lüüdt de Sünndag in, se roopt uns to ’n Gottsdeenst.
Glocken begleiten uns dörch dat ganze Leven, in Freud un Leed. Denkt wi mal en beten över ehre Geschicht, över ehre Spraak un ehre Upgaven na. Nich ganz so, as dat fröher weer, aver se seggen uns ok hüüttodaags jümmer noch, wat de Klock slagen hett. In dat Predigerbook vun ’t Ole Testament heet dat: Allens hett sien Tiet! Un bi Paulus in sienen Breef an de Gemeend in Korinth leest wi in dat Leed vun de Leev:
Amen. |
|
13.12.2009 |
