Leeve Gemeend,

De Minsch — ob he nu glövig is orrer an nix glöven deit — fraagt nah den Sinn vun't Leven. Besünners wenn em dat dreckig geiht un wenn Leget passeern deit.
Dennso kümmt glieks de Fraag: Worüm?
De een söcht nah de Grünn'n und nah de Schuld, de annere fraagt: Wo kunn Gott dat tolaten.

Graf Zinzendorf

In vele christliche Familien — besünners in protestantische, so ok bi mien Öllern — weer fröher an'n Morgen de "Losung" vun den Dag vörleest — spranwies ok noch hüüttodaags. De sünd in so'n lütt, handlich Book druckt. Ik heff mi dit Jahr keen köfft. Ik kiek af un an in't Internet. Dor staht se ok to lesen.

Se weet all, dat disse Idee Ludwig Graf von Zinzendorf in Herrenhut in de Oberlausitz infallen is.

1722 hett he Protestanten ut Böhmen und Mähren, de wegen ehren Globen vun de Katholiken ünner Druck sett worrn sünd, up sien Landgoot ropen un se "ünner den Hoot vun den Herrn" stellt. He hett dormit de "Gemeend Herrenhut" gründt.

Düsse Gemeend — in Düütschland gifft dat villicht noch 6500 Maten — versöökt noch vundaag so to leven, as dat vun de eerst Christengemeend vertellt worrn is: ahn dogmatisch Vörschriften, blots darna, as dat in de Bibel steiht un Jesus dat meent hett. Dorför hett he de Bibel "verzettelt": he hett de enkelten Versen, de em wichtig weern, up Zettel schreven. Düsse Zettels hett he in en Schaal smeten un nu — as dat bi de Lotterie begäng is — wörrn se as "Losungen" för jeedeen Dag vun't Johr ruttrocken un in en lütt Book tosamen stellt. Dat warrt ok noch hüüttodaags so maakt un de frommen Leser stellt jeedeen Daag ünner düsse Losung un nehmt se an, as Gott sien Antwort to de Fragen na den Sinn un Teel vun dat Leven, as Help un as Wiespahl to Gott sien Riek, wo de Minsch frie un vull Freud un in Freden leven köönt.

In'Grund wüllt dat ja all Minschen to weten kriegen, blots se söken in uns Tieden woanners. In dat Wochen—Blatt "Der Spiegel" heff ik jüst leest, dat överall in de groten Städte, ok in Lübeck, Messen inricht worrn sünd. De Tokunfts-Klamüsterkopp Eike Wenzel nöömt dat "spirituellen Sinn-Freemarkt". In Hamburg heet dat "Lebensfreude—Messe", in Schwerin "Esotheric— und Naturheildaagen". Minschen lopen dorhen un söken na Sinn, Glück un Wohlföhlen, na den Himmel up de Eerd.

Stolt sünd se, dat se sik frie maakt hebbt un all de olen Traditionen, de ut Gesellschap, in de Familien und in de Kark fröher den Weg wiest hebben, över Bord smeten hebben.

Aber se sünd noch nich wies worrn, wo se up de niede Wegen un in ehr Frieheit torecht kamen köönt. Nu laten se sik för 100 € "geistliche Wirbelsäulentechnik" upsnacken, för 1300 € stellt se sik en "Energie-Pyramied" in ehr Slaapstuuv, för Biokost un Biokosmetik leggt se ok en Hupen Geld hen un een kunn ok Maat vun den "Verein Geistliches Leben" warrn, wo Help för jeden Winkel för dien geistlich un lieflich Weeswark dörch Esoterik un fernöstlich Weeswark to kriegen gifft.

Taroot-Korden. Foto Delhovlyn/Wikimedia commons

Blots nich de kathoolsch, nich de evangeelsch Kark — de kunnst dor nich finnen. Na Gott warrt dor nich fraagt, keeneen will in'n Himmel kamen, na dat Leven in't Paradies. De Minschen wüllt sik nich in'n Globen an Gott grünnen, liekers wullt se dorvun afkamen un "Wellness now" hebben. "Gott is nich mien Ding", warrt en Besöker vun en Mess ziteert, "ik bruuk Spiritualität mit Ergebnissen stantepee!"

Al düsse Lüüd köönt blots spöttsch över de Minschen lachen, de in de "Losungen" leest. Se meent, denn kunn ik ja ok in dat Horoskop vun mien Narichtenblatt kieken. Dat seggen ok vele Christen, de keen Togang to düsse Aart, de Wöör vun de Bibel uptonehmen finnen kunnt.

Helmut Gollwitzer

Aver liekers, vele Lüüd hebbt mit de Losungen beter Beleven maakt as de, de sik nah dat Horoskop utrichten deen. Se hebbt ehr Leven in gode un swore Tieden beter in Griff kregen, as dat sünst mööglich weer.

To'n Bispeel de protestantisch Theologe Helmut Gollwitzer, de na den 2. Weltkrieg an de Universität in Berlin Vörlesungen hollen hett. He hett in en Book sien Beleevnisse ut de Gefangenschap dalschreven: "...un lieden wohin du nich wullst".

Dat hett he ut dat Johannes-Evangelium övernahmen, wo in 21,t18 Jesus to Petrus seggt: " …en annerer warrt di den Gürtel ümbinnen un di lieden, wo di dat nicht passen deit".

Gollwitzer verkloort siene Leser, wat de hütig Minschen swoor verstahn kunnen, wo em un siene Kameraden dat hulpen hett, dat se sik in ehr swore Beleevnisse dörch Wöör ut dat Losungsbook vun Gott direktemang anspraken un tröst föhlen.

Ik heff noch dat Losungsbook vun mien Moder, dat se up de Flucht vör de Russen mitnahmen hett. Ganz zerfledert is dat. Sachs de Losung för dat Jahr weer för mien Moder en Trost: "All juuch Sorgen, de juuch drückt, wöltert up sien Hart af, denn juuch Noot liggt em wohrhaftig an't Hart." 1. Petrus, 5,7.

In de sworen Tieden, besünners in März/April/Mai 1945, hett se mit utlopen Tint Help-Ropen to Gott an'n Rand schreven. An'n 14. Mai — wi hebbt as Flüchtlinge noch nich mitkregen, dat an'n 7. Mai de tweete Krieg to'n End kamen weer — dor leest Moder uns Kinner — de dat allens nich begriepen kunnen — in de Morgenandacht ut dat Jesaja-Book vör:

"En lütt Ogenblick wull ik nix vun di weten un leet di sitten in dien Noot. Aver nu höört mien Hart di wedder to, alltiet bliffst du mien Gnaad." Jes. 54,8.

Und as nietestamentlich Woort Joh. 16, 20:

"Juuch Trurigkeit sall in Freud ümwannelt warrn!"

Mien Moder hett blangenbi schreven: "Gott, verlass uns nicht! Ich bin am Ende meiner Kraft!"
Later hett mien Moder mi vertellt, se harr düsse swore Tieden — ahn uns Vader mit dree lütje Kinner — ik weer mit 9 Jahren de öllst — blots dörchhollen kunnt, wieldat se dit lütt Book jümmers in ehr Handtasch dorbi harr.

Digitalbild: Rudi Witzke

De Bibel hölt dat ut, dat enkelte Wöör ut ehrn Tosamenhang rutreten warrn. Wi Prediger mütt de woll in Achterbrägen hebben, dorto hebbt wi Theologie un Exegese studeert. Aber en bruukt nich jümmers de ganze Geschicht verkloort kriegen. So passeert dat ja ok in uns Kasualien — bi de Dööp, Konfirmation, Truung un bi dat Begräffnis —, dat vun en "Losung", en Kernwort ut de Bibel utgahn warrt, dat de Situation un den Weg upwiesen deit. Nich blots wi Prediger, ok jeedeen hett de Gaav, Gott sien Woort in uns Leven to översetten un dorbi uns sülven un anner in Noot, Sorgen un Twiefel to stütten, Moot to maken un to trösten. Dorbi mööt wi dor up achten, dat wi düsse Wöör nich eenfach naplappert, se de Minschen üm de Ohrn slagen doot as Formel, de vun sülven aflopen un funktioneern deen. In'n Grunn' weet wi nich, wat Gott sien Willen is, aver de, dat dalschreven hebbt, de hebbt Gott sien Hanneln so beleevt. Wi mööt jümmers sülven un alle Daag dor üm ringen. Aber liekers steiht uns Höpen und Globen up Gott sien Woort, dat he woll to Minschen in bestimmte Situationen reedt hett, aber dat för all Tieden sien Gültigkeit hett un uns to'n Sinn und Teel vun uns Leven föhren kann.

Aber wo is dat nu mit uns Losung vundaag?

Nee, ik will nu keen tweete Predigt dor över hollen. Ik lees de beiden Wöör eenfach noch eenmal vör, un jeedeen kann dat bi sik sülven överdenken un sik klor maken: Wi staht in de Trinitatis-Tiet. Uns Globen gründt up den Gott, de allens tostannen bröcht hett, de uns in Jesus Christus heel na kamen is un mit sienen Hilligen Geist uns helpen und Kraft geven wull, as Minsch vör Minschen vull vun Gott sien Help und Segen to leven.

Digitalbild: Rudi Witzke

Dat Loff vun den Schöpfer:

Wokeen is wull so'n Gott in'n Himmel un op de Eerd, de sowat tostannen bringt,
as du daan hest un dien machtvull Warken sünd.
Dat Loff vun Christus unsen Herren:
De as Minsch an't Licht keem,
de is dörch den Geist as de utwiest, wat he wesen schull.
De Engels hebbt em to sehn kregen
Ünner de Heiden is von em predigt.
In de Welt hett he Globen funnen
Upnahmen is he in de Herrlichkeit

Dat is uns Losung an düssen Dag un alle Daag!

Amen!