Josef is nix wieder as mööd
Harder ut "Das Heilige Land" vun Sami Awad
Harder ut "Das Heilige Land" vun Sami Awad

Nu heff ik dat doch wedder nich trecht kregen, Josef to Hillig Avend to sien Recht kamen to laten. Ik kenn de Eck vun Nazareth na Bethlehem to disse Johrestiet. Schietkold is dat dor, de Regen geiht dörch un dörch. Nich blots up de Bargen hult de Wind orrer gor Storm. Un denn maken Josef, de Äsel un Maria noch en Ümweg, nich schnurstraks vun Nazareth över Denien-Jerusalem hen na Bethlehem. Dörch unfründlich Barggegen geiht ehr Padd. Woso dat eigentlich? Plünnern un roven un mördern Römer geev dat sietaf vun de Hauptstraten ok. Ja, de kunnen jüm den Äsel wegnehmen. Un Josef kunn Maria denn nu doch nich drägen.

Un denn kloppt he in dat lütt Dörp Bethlehem an de Dören, wat sien Fru un he en Unnerkruup kriegen kunn. Dat Gebortskniepen keem nu Slaag up Slaag. Wat kriegt se to hörn: "Makt, dat ji vun't Gehöfft kamt, süß hiss ik mien Hunnen!"

Woll beten ut Bethlehem rut harr denn en Olsch in en schefe Kaat en Inseihn mit de wimmern Maria. Eerst schüttköppt se. "Wo kann disse Kierl Josef mit de Fruu dörch de Nacht un de Küll trecken?" Maria wimmert. Dor fööl de ole Fru ehr Eerdhöhl in: "Ik smiet juuch noch en Klapp Stroh achtern in de Höhl! Un een Öölfunzel kriegt ji ok noch."

Foto: Rudi Witzke
Foto: Rudi Witzke

"Wo kamt Ji denn her?", brummte en ole Oss, de al in de Höhl huste, den Äsel an. "Aver kamt man rin, wi warmt uns tosamen beten beder!"

De wat öllere Josef fröör ok förchterlich, dat he klappert. Dat letzte Enn vun ehren Weg harr he Maria noch sienen Ümhang geven. Se harr weihbarmt, — to'n Gotterbarmen, seggt man so. Dat güng em dörch un dörch.

Josef is mööd, Batoni, 1708-1787
Josef is mööd, Batoni, 1708-1787

Nu aver richt sik de warden Mudder dor ünnen in de Höhl in. De Öölfunzel harrn se wohrhaftig noch kregen. Josef kunn keen Finger mehr rögen. He packte sien Hannen up den warmen Äsel, dat hülp. In'n Stahn fallen em de Ogen to, keen 100 Schreed harr he noch schafft. —

He schreckt up. Wat weer dat? Dor blaart doch wat Lütts? Un richtig: Maria harr dat allens allein trecht kregen. Se strahlt en lütt Minschenkind an un dat strahlt veel heller trüüch. Een Mudder un een Kind!

Josef versleit dat de Spraak. He blifft as en Pieler in de Höhl twüschen Oss un Äsel stahn. Dat Wunnern harr he ja binah verliernt, as letzt tohuus in Nazareth ut so'n Lichtstrahl en Stimm em Order un Bescheid geev, wat he sik üm Maria nu to bekümmern harr. — Nu ok noch wat Lütts! Harr dat dat Licht ok seggt? He kann sik nich erinnern. Em is swinnelig un bannig schwummerig! Wat hett de Fru noch vör? Aver versteihst du Fruunslüüd?

De EngelNu stünn he in de Höhl mit'n Äsel un'n Ossen. De Fru pünnelt dat Lütte in en Dook, dat se mitbröcht harr. — Josef lengt na all dat Upregen na een Toog Tobak. He söcht in sien Büxentaschen na de letzten Krümel Tobakstrunken, den Knösel un de Füürsteen. Dat kriggt de Äsel mit sien groten Ohren mit. "He, du olle Mann! Laat dat fix na! I-aaah! Hier ward nich smökt. Willst du dienen Söhn vergifften?" "Mienen Söhn?" knarrt Josef. "Kann sien, kann nich sien!" "Dat's nich mien Saak", brummt de Oss, "aver smökt ward hier nich, dat ward juuch Kierls noch afwennt warden. Tööv man af!"

Un as he dor so in den Ingang vun de Höhl steiht, süht Josef achtern Barg överhelles Licht. Dor rumoort wat. Dat Lüchten flackert up un daal. Hören kann he ja nix mehr. — Dat mit dat Lüchten geiht so en Tiet, denn verswinnt dat in de Höcht. Swatt steiht de Nacht över de Höhl.

"Legg ik mi ok wat hen!" beslütt de möde Josef. He drusselt beten över, dor pultert dat baven de Höhl. "Inbreker! Un dat bi uns armen Lüüd?" He hett aver keen Kräfft, natokieken un de Kierls to verjagen. Em is nu allens engaal.

Foto: Rudi Witzke
Foto: Rudi Witzke


Lies kaamt de willen Gesellen, de Herder vun de Feller, daal, kümmert sik üm em gor nich un kneien vör dat Pünnel, dat Maria in de Krüff hett. He kriggt dat allens as dörch en Slier mit.

Maria aver hört nipp to un kann de negsten Daag Josef allens verklickern, wat se in ehr Hart bewegt. Dat is nu meist to veel för Josef. He swiggt. Wat en Glück, dat he nich ahnt, wat in de negsten Daag un Weken passeern ward.

Harder ut "Das Heilige Land" vun Sami Awad
Harder ut "Das Heilige Land" vun Sami Awad

Un wat weiten wi noch vun dissen olen Mann? Heel wenig! He hett de Flucht na Ägypten överstahn, kümmt mit Maria un den Jung wedder trüüch na Nazareth. He bringt as liernte Timmermann Jesus dit Handwark ok bi. — Un denn hört wi nix mehr. De mehrsten Utdüder meinen, dat he bald storven is. Keen Word över em!

He hett deint, he hett in de Küll Maria sienen Ümhang geven, he hett en Erdhöhl in Bethlehem funnen, wat se en Unnerkruup harrn. Dat Kind wull born warden. He is mit dat Lütte un Maria na Ägyptenland tosst, jümmer in Ängsten vör de Röver. He is de Tuur trüüch mit sienen Äsel un Mudder un Kind dörch alle Gefohren dörchkamen. Aver schreven steiht in dat Book vun em so goot as nix. Verdeint harr he dat.


Rudi Witzke

25.12.2006


na baven