Passion 2014
Judica

ik richt mi op; ik seh de niege richt.
heel langsam wasst mien mööre sinn na baven.
afstorven weer ik ja, meist as begraven;
dat krüüz is't nu, dat sik un mi opricht.

dat krüüz is hooch. hooch över alle wöör.
spraak seggt nix mehr. bloots aten gifft't un sinn.
in allens weer düt Grote alltied binn.
dat krüüz sweevt över en verwannelt eer.

slöppt he? de an dat krüüz slaan is? — he slöppt.
un liekers schient't, as wenn he mi verstünd.
nu dat ik opwaakt bün, warrt he sachs waken?

denn liekers dat de welt so wiederlöppt,
is se verwannelt. kannst nich trüchwarts maken.
— he weet je woll, dat wi verafreedt sünd...?