De evangeelsche Karkendag 2013 in Hamborg

beleevt vun Sabine Stürzer


Vörweg

Mien Mann Willi un ik sünd Lektoren an de Christuskark in Geesthacht-Dünebarg.

Ik bün bi "Plattdüütsch in de Kark" dorbi un öber den Krink hebt wi uns för den Karkendag anmellt. Wi sünd för 2 x 2 Stünn to'n Hölpen indrogen worden un de anner Tied kunnen wi den Karkendag geneeten.

Op en Karkendag sünd wi nie noch nich west, un so heff ik opschreben, wat wi so beleevt hebbt un woans uns dat ergahn is.

1. Dag: Middeweeken
Optakt

Nomiddag Klock 2: Wi föhrt tohuus los.
Öberall an de Bushaltestellen staht Lüüd mit Rucksäcke oder groode Ümhangetaschen. Dat is ja gediegen... wo wöllt denn all de Lüüd blos hen? Doch wohl nich to'n Karkendag...

S-Bohn Parkplatz Nettelnburg. Oh kiek, wo kümmt de denn her? De Autonummer kenn ik hier gor nich… De ook nich… Un de??????? Och kiek, de het ook en Fisch-Opbacker an sien Auto. Oh, dat is en Posaunist… Woso parkt de denn alle hier, givt doch so veele Parkplätze rings üm Hamborg?????

Rupp op den Bohnhof. Kiek, de Mann dor, de het all en Karkendagsschal. Un dor, de ganze Familie.

De S-Bohn kümmt. Noch mehr Lüüd mit Rucksäcke un blaue Schals.

Hauptbohnhof rut. Minschen mit Rucksäcke, Kuffer, blaue Schals, Plakate, Pfadfinder, Minschen, de wüssen, wo't langgeit, veel mehr Minschen, de nicht wüssen, wo't langgeit.
Pfadfinder mit rode Halsdööker: "Ich kann helfen". Aha. — Pfadfinder mit Schiller. Pfadfinder, de Schals verkööft. Nee, gegen en Spende afgeeft. — Nu hört wi ook dortau!!!!!

Nu, gau rut ut dat Gedrängel un no den Punkt to, wo uns Fründin Anja töövt. — Och, de is noch gor nich door, mook nix, denn leest wi erst mool Karkentagsblatt.


Willi checkt de Norichtenlaag

Anja kümmt, un wi seilt so ganz sinnig in Richtung Hafencity. Mit uns tosommen geföhlte dusend anner Minschen. Mi kümmt de Parkplatz wedder in Sinn.

Veele Bauden, Stände, Dische, Bänke för den "Obend, sik to bemööten". Anja kennt sik ut.

Wieder in Richt op de groode Bühn to. Mit uns noch mehr Minschen, geföhlte Tweedusend... De Platz för de Bühn: Leddig, sünd jo ook noch 2 Stünden Tied, bit dat Spektakel anfangt. Wi staht un kiekt, kiekt un staht, nee, hier gefallt uns dat nich, so in de pralle Sünn to stahn. — Pralle Sünn? In Hamborg???? Jo, kann't geeven!
Leever hier an de Kant, so'n beeten an Hang hinsetten, kannst good op de grode Lienwand kieken. Sitten is good. — An uns vörbi, in Richt op den grooden Platz, gaht Lüüd, Lüüd, Lüüd. Mit Kinnerwoogen, mit Gehwoogen, mit Rollstöhl, alleen, mit de Familie, mit Fründen, in Krings, Lüüd, Lüüd, Lüüd...

Oh, dor: Anke und Bernd!
"Moin, moin, jü ook hier?" — "Na, wo denn sünnst?"
Dit un Dat........
"Veel Spooß noch!" — "Jo, wünscht wi ook."

Lüüd vör uns, Lüüd achter uns, Lüüd blangbi uns, Lüüd, Lüüd, Lüüd — un mittemang Pfadfinder, de dat goot stüürt un dirigert. Hoot af!

Gottesfier, mit Wundertüt, Sand, veele Leeder, kloge Wöörd, feine Wöörd. Dorno Schnack vun den "Bundespaster", as Willi jümmers seggt. Good.
Schnack vun den Hamborger Börgermeister: "Laat uns man gahn." — Mit uns gaht föhlte fiefdusend Minschen.

Oh, en Container mit "Tante Meier", tööv mool eben… Och nee, dor is jo en Schlang, nee, denn laat uns man noch wiedergahn, dor achtern ist dat bestimmt nich so vull.

So, as dat Volk Israel dörch Wööst trocken is, sünd wi all tosomen vun den Strandkai in de City trocken. En richtige Karawane. Un so as dat Volk Israel sik föhlt hett, so füngen wi an uns to föhlen: frie, licht, fröhlich un neeschierig op dat, wat nu kümmt. Telte, Bauden, Eten, Drinken, Informationen, ole Frünn', nee'e Bekannte un Lüüd, Lüüd, Lüüd.
En Musikbühne, Gospel: Hier blieft wi!

De lütte Butscher will utkniepen, Oma kreeg em mit Singen und Danzen good wedder in de richtige Richt.


Wi danzt den Reihn, staats uttoneihn...

Musik is to End, wieder op de Stadt to. Container (Tante Meier), lange Schlang dorvör, nütz nix, nu mutt ik mi mit anstelln.
Wieder geiht't; de ganze Karawane treckt dwars öber de Ost-West-Straat. De is extra afsparrt. Dat hev ik noch nich beleevt.


Marching in the light of God!

Lüüd, Lüüd, Lüüd, Lüüd. Rathuusmarkt? Nee, to vull, denn lever op de Alster to.
Öberall Pfadfinder, de Kerzen un Tüten verdeelt. Un Posausen, Posauen, wo du ook opdückers: Posaunen.

Nu hebbt fast alle Lüüd en blauen Schal.

Oh, dor an't Gitter: Christel un Elli mit de Konfis ut uns Gemeend. Grodes Hallo! — Ward düster, Licht vun de Lüüd blangbi, figelienschen Kroom, Wind vun vörn.


The light of God.

Ründ üm de Alster gaht de Lichter an. Scheun.


Ganz veel dorvun. Soveel du bruukst even.

Klanginstallation, Musik, wi singt: "Der Mond ist aufgegangen" .
De Karawane treckt to'n Bohnhof Dammtor. Lüüd vun de Sekerheit: "Keen Füer in de Bohn!" Klor.

De Bohn: Rappelvull un keeneen schimpt. "Wo sünd Se denn her?" "Wat hebbt Se denn morgen vör?" Alle Minschen fründlich, fidel un op en Schnack ut. Lachen, singen, Musik.

Wi mödden rut. "Hier ward twee Sittplätz frie!" Schon is de Gang frie.

Klock 12: Tohuus!

2. Dag: Dünnersdag
Plattdüütschzentrum

Klock 9 in Nettelnburg: Parkplatz vull. Wat nu?
Mit Auto in de Stadt, parken is düür, nütz ober nix, wi wöllt doch nich to laat kamen. Ümstiegen.
Man kiek: De Hochbohn is bi den Karkendag ook mit dorbi.


De Hoochbahn grött ehr Gäst...


...avers eerst in dree Minuten!

Rin in de Bohn. "We are marching in the light of God"... De jungen Lüüd weer'n bi't Insingen un de annern Fohrgäst hebbt jüm kräftig holpen. "We are marching……."


Marching in the light of God

Klock 10: Plattdüütschzentrum Christuskark. Beten ümkieken, fiene Kark. "Moin Peter, moin Anita, moin Phillip, moin Cord, moin Chrischan, moin..."

Gottesfier op Platt. De Kark vull bit op den letzten Platz. "Sünd Se ook en Plattdüütschen?"
"Nein, ich komme aus Hessen, aber ich höre das Plattdeutsche so gerne."
Aha.
Feine Predigt. 1. Vadderunser.


Tja, de Kieler-Norichten-Mann is nu sülven knipst worrn

Podiumsdiskussion mit Peter Harry Carstensen. Och nöö, lot uns man lever hier buten sitten blieven. De jungen Lüüd mookt so feine Musik, mit ehr Posaunen.

Een fründliche Mann in grööne Jack stüürt op uns to. "Moin, ik bün vun de Kieler Norichten, dröf ik se 'n beeten wat frogen?"

Di tun Dat un an End en Bild vun Willi un mi. "Is morgen in't Blatt." He wannert wieder.

Middagsgebeed op Platt. Nich ganz vull, ook good. Komodiger.

2. Vadderunser.

Lütte Paus mit Notproviant.

 


Foder för den Geist un Studentenfoder (Bio!) för den Liev


Cord Denker

Nu geit richtig los: Apen singen mit Cord.
He is di jo en lütten Schelm, singt ganz scheun freche Leder, vertellt lüttsche Geschichten un singt Leeder, de to Harten gaht.

3. Vadderunser. (Dütmaal as Leed.)

Kotte Paus.

Chrischa Voß leest Fritz Reuter. Schwore Kost, liekers, so weer dat Leeven dormools.
Ook en Ort, öber"So veel as du bruuks" notodinken.

Lütte Paus, kott an de Luft gahn. Koffi drinken.

Posaunen vör de Kark.

Taizé-Gottesfier op Platt. Taizé-Leder mit plattdüütsche Texte. De kummt mi good topass, kann ik good för mine nächsten Gottesfiern bruuken. Kark övervull, nüms kummt mehr rin.

4. Vadderunser

Blang bi mi: Lüüd ut Koblenz. Se: "Meine Großmutter war aus Hamburg, ich freue mich immer, wenn ich mal wieder Plattdeutsch höre. Können Sie uns den Text übersetzten?" Klor, mook ik doch geern. Ersmool op Platt vörlesen, dat bringt all 'ne ganze Menge. Denn noch den letzten Wörd verklooren un denn geit dat ook schon wedder rut ut de Kark.
"Hol Stopp. Kennt Se denn en Ackerschnacker?"
"Acker.... wat?"
Grodes Lachen. Dat Word geit nu mit no Koblenz.

Vördrach över en Kunstistallation. Nee, wi mööden nu ers no'n Supermarkt, Obendbrod inkööpen. Picknick op de Wisch vör dat Gemeendehuus.

Obendgebbed op Platt. 5. Vadderunser.

"De lütte Prinz" fallt ut. Na, denn blievt wi hier buten sitten. De Chor singt so scheun, de Sünn schient, wat wüllt wi mehr? Hör ik dor achtern nich Posaunen?

Oh, uns Insatz, wi sünd doch indeelt. Karten kontroleern. De ersten Lüüd kummt al. Is doch noch över een Stünn hen, bit "Godewind" anfangt to speeln.

De Lüüd, de keen Korten hebbt, söllt en Spende geeven. Klor. Momang, hev ik dat richtig verstahn? De Spende sall mindestens 5 Euro sien? Dat sall ik seggen? Ik hev jümmers dacht, dat Spenden freewillig sünd. Ach so, hier ward de Lüüd vörschreeben, wo veel se geeven sallt.
Aha.

Twee Fruuns dückert op.
"Guten Tag, wir sind von der Einsatzstelle hierher geschickt worden, um zu helfen."
"Jo, ... nee, .... nee, .... jo, ik weet vun nix. Blievt Se man hier bi mi, denn geiht fixer." Noch nie so en fidele Einlasskontrolle op de Been stellt.

Bi dat Konzert sünd wi achtern stohn bleeven, sungen, danzt, veel veel Spoß hatt.
Gudrun un Edith sünd ut Dortmund mit ehr Schölers hier. Schölers? Sünd dat am End Schoolmeesterinnen?

Willi seet mit uns Fründin Silke, de nu dortau kummen weer, in de Bank. Blang bi em en Fruu ut Bayern. Se weer tofällig vörbi kummen un wull mool Plattdüütsch hörn.
"Werde ich es verstehen?"
"Das müssen Sie selber sehen."
"Was hat der Mann da vorne gesagt?"
"Was singen die da?"
"Was heißt denn das?"
"Können Sie mir das mal übersetzten?"
Kloor, mook Willi gern.
In de Paus is se denn utneit, Plattdüütsch weer ehr doch nich no de Mütz.

No dat Konzert sünd wi all tosomen noch in't Nachtcafe gahn. Gudrun, Edith, Silke, Willi und ik seten üm een groden Disch rüm. Kümmt en Ehepoor ran: "Dröft wi uns mit dortau setten?" Halfplattdüütsche ut de Gegend vun Emden. — Spooß op Hoch und Platt.
To'n Afsluss: Vadderunser (dat 6. an düssen Dag).

Klock 12: Wi mookt uns op den Padd no Huus. — De beiden Schoolmeisterinnen ut Dortmund kunn bi Silke in't Auto mitföhrn, ehr Quatier leeg op'n Weg. Nee'e Frünndinnen.

Klock 1: Tohuus.

3. Dag: Freedag
Messe un Kongresszentrum

Klock 9: Auto in't Parkhuus in Bardörp afstellt. Dammtor-Bohnhof: Lüüd, Lüüd, Lüüd... Hebbt Se de Kieler Nochrichten hier? Fein, ersmool insticken.

CCH, Planspeel to dat Thema Rechtsradikalismus. Fangt Klock 11 an, wi sünd viertel no 10 dor. Vull! 60 Lüüd, mehr geiht nich.
Wat, vull? Schiet! — Nee, nix Schiet, good, dat sik so veel Minschen för düt Thema interessiert. Gift dat vun Nomiddag nochmool. — Nee, dor hebt wi Standdeenst, dat passt nich.

Wat nu? Ersmool rut. Rode Sofa. Veele Lüüd. Wokeen kümmt denn hier? Margot Käßmann!!!
Wat? Anner Lüüd staht stünnenlang an, üm se to sehn, un wi kriegt ehr hier op dat rode Sofa direkt präsentiert? Hier blievt wi!!!!
Oha, de is nich bang. De seggt, wat se dinkt, un noch veel mehr. So'n Reporter hett dat ok nich licht. Mookt tatsächlich Indruck, de lütte Fruu.


Margot Käßmann op dat rode Sofa

Messehallen. Karkendags-Shop. Willi hett en praktisches "Ding-do-ran" funnen.


Willi un dat Ding-do-ran

Soooooooo veele Vereine, Krings, Organisationen, eenkelte Lüüd un, ...... un, ..... un all hebt se wat mit Kark un Christsien to doon. Ik kann't nich glöven.


"Markt der Möglichkeiten" in de Messehalln

Na, denn lot uns man den Stand vun "Plattdüütsch in de Kark" söken, dor sallt wi jo later mithelpen. Ach kiek: De Lektoren un Prädikanten sünd ook dor. Ach, un dor sünd jo ook de Plattdüütschen!

Is noch Tied, gaht wi noch 'n beeten butschern. Paus in den Innenhof.


Jaja, de Plasterpedders, för de is so'n Karkendag de Härtetest!

Anstahn bi "Tante Meier".
Miese Stimmung.
"Wo sünd Se denn vun weg?"
"Wie bitte?" ——— An End weern wi denn bi "Oachkatzelschwaf" un "Ackerschnacker" un mussen ganz scheun oppassen, dat nix in de Büx geit bi so veel Lachen.

Nu ober gau to de Plattdüütschen. En fründliche öllerhaftige Fruu verkloor mi, wo dat geiht mit Tee koken un Rosinenbrööd schmeern, hier in de lütte Köök an Stand. To'n Afwaschen möden wi in de Mitt vun de Halle gahn, dor stünnen de Afwaschbecken. Den Afwasch harrn wi beid gau klor. — Denn wünscht se mi noch en feinen Nomiddag un güng. Kloor, ehr Insatz is to End.

Ik stell mi vörn an den Stand, üm de Lüüd, de vörbi kummt, op Platt antoschnacken un Werbung för Plattdüütsch in de Kark to moken.
Kümmt een vun de ölleren Herren, de üm den Disch rümseten, wohschienlich de Vörsitter vun den Krink, un verkloort mi, dat ik gau in de Köök gahn sall.
"Woso, wat sall ik in denn de Köök?"
"Bi uns mookt de Fruuns den Kökendeenst."
"Wat, bloß wiedat ik en Fruu bin, sall ik hier de Köökenarbeit mooken? Ik glööv, Se hebt dat noch nicht markt: Anner Tied stah ik op de Kanzel un preester, denn will ik doch hier nich in de Köök afschaben warden. Wat mook denn de Männer hier?"
"Grummel, grummel......" , he treckt sien Sakko ut un güng in de Köök.
Ik bliev vörn stahn, schnack mit de Lüüd. Veele, veele nette Bemöten, veel lachen, likers ook veel Ernstaftiges. De Tiet flög bloß so vörbi. Willi güng to'n Afwaschen. Wieder mit de Besökers schnackt.
Uns Tied is üm, "Kumm, wi gaht nochmol afwaschen."

De Vörsitter hett mi nich Adjüß seggt.

Nu gau to den Stand vun de Lektoren und Prädikanten. Frünnen drepen, mit Besöker schnacken. Oh, inköpen wull ik jo ook noch, nix wi hen no den Stand von dat Gottesdienstinstitut.
Jo, dat is fein, dat Book könnt wi good bruuken, dat Book is ganz interessant, dat Book wull ik jümmers al hebben. Duuuuuuu, min leeve Mann, du machs doch geern Pellkantüffeln mit Quark to'n Middag? Fein, Gott Loff, denn uns Kostgeld för de nächste Week heff ik grood in Bökers ümsett.

Langer Dag, Fööt sünd mööd. Wi sett uns noch vör dat CCH un verpuust uns.

Kieler Norichten dörchkieken. Wo sünd wi denn nu? Och, keen Bild, bloß Text. Ook good. Wöllt wi noch wieder? Nö, nu geit no Huus.


De Schaddenlängde mahnt: Na huus!

De Minschen in de Bohn, jümmers noch fründlich, liekers ook schon bannig mööd.

Klock 10: Tohuus.

4. Dag: Sünnobend
Aten halen


Wi föhrt mi Auto bit no Horn, Rauhes Haus, Regenbogenzentrum.

Kapelle, Segensrituale. De Pasterschen hebbt mit 40 Besökers rekent. 140 sünd kamen. Veele müssen buten blieben.
Wi kunn uns en Segen afhaalen. Bummelig 15 Poore dorbi, dorvun 6 reine Männerpoore, 5 reine Fruunspoore. Gott Loff un Dank, dat de Tieden so sünd, dat de Lüüd sik dat wogen künnt un nüms kiekt. Is allns ganz selbstverständlich. Scheun.


Yin, Yang un Segen

Lütte Paus.

Middaggsgebet. In de Ruhe blieven deit good.

Nu ober wedder in de Stadt. Rathuusmarkt. Lüüd, Lüüd, Lüüd un alle vernöögt.

Handelskamer. Workshop "Kriegskinder" un wat dat mit uns hüüt to doon hett. Na, dor sünd wi bestimmt alleen, liekers, lot uns man fröhtiedig hengahn. — De letzten 2 Plätze, un noch öber een Stünd, ehrdat dat losgeiht. Hey, buten schient de Sünn, op den Rathuusmarkt is scheune Musik, öberall in de Stadt sünd fröhliche Drepen, wat mook jü hier?????

De Workshop durt man blos en lüttbeten över een Stünd. Man de harr dat in sik! Mit dat Thema sünd wi noch lang noch nich dörch.

Willi mutt an de Luft, he mutt ersmool allns sacken looten.


De Karkendagsfahn op't Raadhuus

Ik bliev glieks sitten, denn wat nu kümmt, interessiert mi ok. "Burnout kommt nicht vom Job". Aha.
In den Ruum 35 Lüüd. Buten vör de Dör bummelig 70 Lüüd, de noch mit rinwulln. Hey, buten schient de Sünn, op den Rathuusmarkt is scheune Musik, öberall in de Stadt sünd fröhliche Drepen, wat mook jü hier?????

De Fruu fangt an to vertelln. Aha,...... ah,...... oh,.........., aha! AHA!!!!!

No en goode Stünn rut, op den Rathuusmarkt, Willi söken. Denn tosomen an de Kant sitten, Musik tolustern, sacken loten.

Hunger!

Dor gifft dat Currywust un Pommes. Nee, wi söllt doch nachhaltig eten. — Do ik doch, de Kalorien blievt bestimmt nachhaltig an mien Buuk sitten.

Denn wedder trüch no Horn, Wiechernzentrum. Deutschrock ut Dresden. Los, lot uns mool rinkieken. — Goode Musik, klasse Band.

No een Stünn: Ward Tied?
Jo, ward Tied.
Na, denn lot uns Fierobend mooken.

Klock 11: Tohuus.

5. Dag: Sünndag
Utklang

Gottesfier to'n Afsluss vun Karkendag. Öber 100 000 Minschen in'n Stadtpark un Willi un Sabine tohuus op Sofa vör'n Kiekschapp.

 

 

Wat wi mitnahmen hebbt vun den Karkendag?

För de Hand:

För dat Hart: Kannst nich in Wörd footen.


Fotos Sabine Stürzer
12.5.2013


na baven