De Katechetin vun Karl-Heinz Sadewasser, Pastor i.R. En jungsche Katechetenfru vertell eis ehr Kinner von Jesus, woans hei en arm Wittfru ehren einzigen Söhn, dei doot bläben wier, werrer in't Läben ropen hett. Dorbi hett dei Christenlihrerin enen Spruch ut den Timotheusbrief vun Paulus mit ehr Kinner liehrt, un dei heit so:
As dei Katechetin mit ehr Christenlehre-Stunn tau End wier, luur en Telegramm up ehr: Sei müch fix na Huus kamen, ehr Vadder harr enen Schlaganfall kregen. As sei to Huus ankeem, wier hei al storben.
Miernmank dat Läben wier miteis dei Doot kamen un bi all dat Truurn un Affschiednehmen stünn nu Paulus sien Wort vun den Doot un sien Macht un vun Christus, dei dor gegenan Licht un Läben bröcht hett. Gegen den Doot is kein Kruut wussen, seggen wi, aver een is em öber west: Christus; dei is sülben in't düüster Loch vun't Starben fullen un uns Herrgott hett em dor ruthaalt. Wenn wi dat glöben können, denn mütt uns nich bang sien bi all dat, wat ok allens bi uns tau End geiht.
Wo du nu in Düstern läävst, dor kann dat werrer hell
warden. Upstahn dor gegen an können wi, wo Leiw un Tauversicht
affstarben. Wenn Minschen starben, können wi bi ehr an dei Siet
blieben, so as dei Helpers vun'n Hospizverein uns dat vörmaken. Gauden Daag!
|
|||
25.11.2007 |