 |
|
Wenn de Minsch Gott speelt vun Rudi Witzke De Middlere Osten un Nordafrika brennt!
Kannst lesen: Tripolis brennt. In Kairo weern de Lüüd up de Straten. In Yemen un Bahrein, in Algerien un Jordanien un annerwo willt de Mischen Frieheit, miehr Rechte, ehr Leven sülfst bestimmen. Wohl över dusend Demonstranten hebbt ehr Leven verlorn. In'n Middleren Osten un Norden vun Afrika brennt dat. Nüms weit, wohen dat Füür överslaan kann. Ok in de kamende Nacht warden junge Lüüd versöken, up veel to lütte Scheep vun Tunis na Lampedusa in Italien orrer na anner Insel ut Afrika aftohauen. Vele kaamt an, vele versuupt in dat kole Wader vun't Middelmeer.
Kann ok angahn, dat grötter Scheep de Minschen ut de Nöötschalen redden. Un wo veel vun uns seggt denn: Na uns schallt se aver nich kamen, wi hebbt all naug Emigranten, Asylanten! De Minschen mit Migrationshinnergrund sünd ja bi uns nu bald föfftig Perzent! 10 Kilo Weiten levern Benzin för 100 Kilometer mit een Middelklassauto. Orrer weeren dat 22 Kilo? Nu wiesten se uns letzt Minschen up en Markt in'n Middleren Osten, de sik keen Handvull Bohnen köpen kunnen för sik un de Familje.
Dor demonstreert na 30 un miehr Johr de Lüüd un willt de Diktatoren ut ehr Land jågen. Bi dit Demonstreern blifft keen Tiet för de Feller, de villicht wat to eten levern wöörn. De Wirtschaft breekt tosamen. De Taukunft vun disse Länner is nich seker. Hunger kümmt to den Groten Hunger un de groot Dröögde in Afrika dortau.
Ik will mi sülven noch maal kuntulleern un wat vun de Rieken un de Armen vertellen un mi an de Boost slaan un fragen, wat dat naug is, wat wi elkeen Maand na Nicaragua as lütte Hülp an een arme Familje schickt. Mütt wi verdubbeln? Meist wi all? Elkeen na sien Wahl! Wenn de Minsch Gott speelt Hunger un Afrika, dat weit elkeen vun uns un will in Rauh laten warden mit Utrieter, Flüchtlinge, Emigranten heiten de woll. De sett ehr Leven up't Spill üm na een riekes EU-Land to kamen. Wi hebbt doch ok arme Kinner un Hartz-IV. Weitst aver ok, dat de Hitt un verdrögte Mais in anner Deile vun uns Welt de Minschen in Noot bringt?
Kannst seggen: Dat ehr Mais verbrennt un Fröögnis över't
Land kümmt, dorför köönt wi doch nich. Wi bruukt
unsen Mais sülfst. Da ehr Veih keen Gras miehr finndt, dat is
nu maal so.
Gah mi loos! Wi hebbt Sorgen naug, wi mütt Benzin un Diesel un Strom ut anner Borns hålen: Wi mütt mit BIO dat maken. Dor bruukt wi jümmer miehr Mais. Un wenn de nich reikt, so nehmt wi ok Raps. Wat wi dormit maakt? Ne, allens köönt wi nich upeten. Wi köönt dorvun Schmeerfett, Diesel un Benzin maken. Jawoll!
Ok Weiten für Biobenzin?
Un wenn wi denn noch nich naug Diesel orrer Benzin hebbt,
denn nehmt wi ok Weiten. Dat wöör bi juuch Leven redden,
wenn ji ut den Weiten Mehl-Flåden backt? Ik kann dat nicht uthollen
, an een Liter Benzin ut Weiten för dat Auto un de verhungern
Minschen togliek natodenken. Ik bün doch nich de leve Gott! Dat,
wat wi maakt, dat is een groot Sünn? Aver wat willst maken? Dat
Auto bruukt wi nu maal, un Söhn un Dochter bruukt ok een lüttes.
Wi schallt de süss to ehr Arbeid henkamen. Un de Autos föhrt
nu maal mit Benzin orrer Dieselöl.
De Buurn sluten sik tosamen. In grote Törms gäärt se den Mais, den Raps un ok den Weiten. Mit Destillaatschoons-Törm köönt se denn Schmeerfett, Dieselöl un Benzin måken. Wenn een denn noch een lüttes Elektrizitäätswark dortau buut, denn kann hei Strom an de Stromkaptalisten vun e.on orrer Vattenfall verköpen. Wi hebbt in Sleswig-Holstein al so veel Privaatsroom, dat wi niee Hochspannungsleitungen buun mütt. De Buurn willn aver ehr Land nich för de hogen Masten hergeven. Denn ward se even "enteignet". Worüm de Armen deinen?
So steiht dat schreven bi Mose 2. 22,20-26.
Dat steiht in Jesaja 10,1-3. Victoria-See in Afrika Ik will maal erinnern, wat wi an'n Victoria See anricht hebbt. Dor
levten rundrüm Fischer, de de in ehren See levenden Fisch, meist
verschieden Boorsse, fischten un vun de se leven kunnen. Ja, ok bi uns in Stockelsdörp kunnst Victoria-Boors-Filett bi'n Fischmann köpen. De inheimschen hungrig Jungs an'n Victoria See in Afrika höpen. Een kunn jüm seggen: Håålt man juuch Tucken rut, de See is doot un woll ok all juuch inheimsche Boorsse. Un wat seggen de: Wi hebbt avers Hunger!
Dormit, dat de Veicher ut'n Nil de Fisch ut den Victoria-See wegfreten
hebbt, weer dat noch nich naug. Een "wunnerschöön Blaum"
sleppten de klauken Minschen vun Europa ut Südamerika in. De Waderhyazinth wokert un bedeckt wiede Deile vun den See. De See kippt jümmer miehr üm. Allens Leven starvt. De Fisch, de Luft bruukt, kriegt keen miehr. De Planten bruken en anneres Gas, ok dat is weg, Fuulschlamm liggt up'n Grund, un de Gase dorvun, dat Methan un annre, sünd de leegsten Levenskiller. Een kann sik dat nich vörstellen:
Hunger un Luxus neveneenanner Un uns Jungs un Deerns? Stampkartüffel un Suurfleisch bi Mudder?
Ne! Villicht en Kartüffelsupp mit en Wüstchen? Ne! Ne!!
De mutt dat sien: De Big Mac!
Een fehlend Handvull Ries orrer Mais orrer Bohnen orrer Weiten reikte
den swatte Deern to't Leven. Sei steiht hungrig up un leggt sik hungrig
in en Eck to'n Slaap. Wo een dat Uns-Vadder-Beden liernen kann Dat weiten wi, dat dat Hunger in de Welt gifft. Dat vele Kinner veel to frööh starven. De willt ok leven. Wenn di dat In- un Naföhlen in dat hungernd un nootvull Leven swoor föllt, denn treck man maal mit Maten dörch de bargige Wööst vun'n Sinai orrer een anner, ahn Hotel, ahn Imbissbaud. Denn dankst unsen Vadder in Heven för dat Stück Flådenbroot, dat een Beduin för juuch up de Glaut vun uns sammelt Struukwark ut Mehl un Wader backt hett, denn dankst, dat Ela, uns Sinai-Kunnige een Born weit, wo du di Drinkwader upfüllen kannst.
Heit dat in dat Beden doch so: "Uns Vadder in'n Heven, wi bidd di üm dat Stück Broot hüüt!" Un schaden deit nich, wenn du seggst: "Dank ok för den Sluck klores, sauberes, upmünnernd Wader!" Beed wi för de, de dörch de Nacht up de
wille See rettend Land Unse Vader in Himmel: Amen. Ut "Op gauden Kurs" vun de
Nordelvsche Kark
|
|||||
|
6.3.2011
|
De hett 500 kcal. Dat stoppt uns Kinner in sik rinn un ward jümmer
dicker un faken leeg, krüüsch sowieso.
