Sünnünnergang. Foto, digitaal nabearbeidMitgahn

vun Rudi Witzke

All kennt wi Lüüd, de deepe Truur drückt, de Pien quält, de Süükdoom de Luft nimmt.

Mitföhlen, Mitlieden un Bistahn, dat is wat, wat den Minschen utteikent. Gah weg vun dien Sorgen, vergeet, wat di piert, laat de Beladenen nich alleen! Laat di ehr Plaag heel neeg kamen! Föhl di in, gah Weeg mit! Heff Gedüür mit de, de Leed de Freud an't Leven nimmt! Höör jüm to, wees för se dor, ok wenn se heel lies na di ropen! Legg dien Hannen op ehr Schuller! Schütt se so! Gah mit jüm! "Dat geiht över mien Kräfft!" seggn veele un kieken un gahn weg, wieldat se sik to swack un to unseker föhlen. Orrer wieldat so wat stöört?
Wi hebbt een Liehrmeister, de uns för alle Tieden de Neegstenleev an't Hart leggt hett. Un wi köönt vun liernen: Jümmer wedder köönt wi dat doon, mit Jesus de letzten Daag in Dat güllne Door bi NachtJerusaleem to gahn, sien Alleenigkeit op'n Ölbarg mitbeleven, sienen Weg mit de Kriegslüüd vun'n Goorn Gethsemane dörch dat Kidron-Taal, vörbi an dat in de Nacht düstere "Güllne Door", dörch dat he ünner Jubel vun de Lüüd as ehr Redder in de piente Stadt introcken weer.

Nu is allens anners. Se sleppen Jesus die Treppen rop na Kaiphas Huus. De is de Bövelste Preester vun jüüdschen Hogen Raat. De Nacht liggt Jesus ünnen in Gewölv, weit, wat sien Weg sien ward. De Sanhedrin, de Hooge Raat, ward ehm befragen un denn de Besetter övergeven. Un he weit, dat he den Weg in'n Doot gahn mutt. Dat mütt wi mitföhlen, wat wi dat weern: Minuut för Minuut. Wi mütten den Weg gahn, wi mütten de Düüsternis in't Gewölv uthollen.
In Kaiphas sin Huus
.

Frömde regeerten Jesu Land,
wo se husten, bleven Gruus un Muus.
Noot un Pien, brennen Hüüs,
Ängsten, dat weer Besetters Wies.

De Bövelsten vun dat Judenland
bögten un krümmten sik,
wat se ehr minnstes Leven harrn.
De Sanhedrin weer ehr höögste Raat.

Dor streden sik de eenen un de annern,
de Sadduzäer un de Pharisäer,
bovenhand kregen opletz de Thoraliehrer,
elkeen as Pharisäer denn bekannt.

Dor weer veel Striet un Haderie,
de Besetter wüßten dat to schüren.
Opstänn hier, Daalslaan dor, dat "Laavte Land",
domaals ok een brennen Land.

Dor stünn Jesus op un bröcht sien Bott.
Lüüd löpen tohoop, wenn he in de Neeg,
hörten sien Wöör, belevten de Wunner.
Ehm folgten Jünger un voch veel mihr.

Un denn keem de Weg nach Jerusaleem,
wo he, dat wüßt Jesus woll, starven wöör.
Dat weer een Jucheien un Freud,
as he intröök dörch't Güllne Door.

 

Dat güllne Door bi Nacht

 

 



So veel Unrooh ünner besette Lüüd?
Dat kunn nich good gahn, de Plan
vun de grootkoppten Besetter stünn fast:
"Wi mütt ehm griepen!"

Sünnünnergang. Foto, digitaal nabearbeid

All kennt wi de letzte Nacht
vun unsen Herrn, sien Beden op'n Barg,
wi all hören in uns Ohren dat Rasseln
vun de Kriegslüüd, de ehm grepen.

Dörch't Kidron-Taal se ehm över
Treppen sleppten hen na Kaiphas Huus.
Dor ünnen, in de Gewölv insparrt,
beed he in sien Noot to sienen Gott.

In Kaiphas sin Huus

Un wenn du orrer ik in groote Drangsaal
nich weten een noch ut, denn is anseggt
to beden mit unsen Herrn,
wat elkeen lesen kann in'n Salm 88:

"O Herr vun mien Hülp, bi Dag heff ik schregen, bi Nacht stah ik vör Di!
Laat mien Beden vör di kamen,
böög daal dien Ohrn to mien Flehen."

Leest wi den Salm wieder, de wi in Noot sünd!
Un Gott haalt uns mit sien Hülp dor rut.
Jesus hett uns dat Teiken vun't leddig Graff
trüchlaten, sä in sien letzt Osterbott de Papst.


Op alle Pien folgt
jümmer wedder een Ostermorgen
Un so köönt wi gahn tosamen
mit Möhsame un Beladene.

Sünnopgang över Jerusaleem. Foto, digitaal nabearbeid

Dat leddig Graff an Ostermorgen
gifft Moot för't ganze Leven.
Laat uns mit uns Neegsten gahn,
hüüt und morgen, alle Tiet!

Swiegend ropen Trurige na di.
Wöör un Biller: Rudi Witzke

Wenn Se de Biller wat grötter sehn wüllt, klickt Se dorop.
Trüch kaamt Se denn mit den Trüch-Knoop in SeEhr Browser-Symbolliest.
Hülp gifft dat to'n Bispill för Öllern, de ehr Kind verloren hebbt, bi:
www.verwaiste-eltern.de
27.5.2002
Diskuschoon in'n Hinnergrunn: Klickt Se hier


na baven