Weest ja nich bang! vun Pastor Hans-Eberhard Schulz |
|
Wokeen truut schon disse Bott? Herders snackten dorvun, avers wat gellt schon en Bericht vun Herders! "Freugt juuch! Juuch is hüüt de Heiland born."
De Idee vun een Gott, de een mit Jesus Christus verbinnt, is Gott
as Vadder, de de Swaken leiv hett un sogor üm een enkelt verlorn
gahn Seel de ganze Haud daun lett, wat se will. In'n Stall born, dor harr ok woll de Mudder ehr Twievel, wenn ok mit röögt Hart. Up de Flucht müßten se ut ehr Heimatland gahn. För de Herren vun den Jerusalemer Tempel wöör disse Jesus to en rood Dauk. Al bi den iersten Tempelbesöök in Jerusalem makte Jesus sik as lütte Buttscher mit sien klauke Fragen verdächtig. Aver nu as upwossen Kierl!
Sien Familje harr hei in Nazareth in Stick laten, "Wokeen sünd
mien Gewister? De, den Willen vun Gott daun!" Un woans Jesus sien Leven föhrte un wat hei sik rutnehm...!
Hei eet mit Töllners un Sünners. Mit Fruuns, de en slechtern
Raup harrn, snackt hei nich bloots, hei bidd se sogoor üm Wader. Un den nöömt wi as sien Naamsdreger "Christus", den Salvten! De Hööcht vun Inbillung is dat denn, dat hei seggt hett: "Wokeen mi süht, de süht den Vadder!" So üm un bi vör 400 Johrn hebbt wi, sien Anhangenden, dat de Welt schreven geven: "Jesus von Nazareth ist Wahrer Mensch und Wahrer Gott!"
Un dat Jesus de Minsch schoon as dat Word vun Gott vör de Tiet un bit in de Ewigkeit mit Gott weer, versteiht kein Minsch, as keen Minsch Gott sien Gedanken nich na-denken kann? Dissen Jesus vun Nazareth kunn dat Establishment nich hennehmen.
Hier entstünn en gefährlich Konkurrenz. Wat en Glück,
dat dat dat Verbott vun Gottschandeern un en banghaftigen Prokurater
gifft, na de dat keen Fienden vun den Staat geven dörft. Wat
to veel is, is to veel. De in en Stall Borne hett ünner oordig
Börger nix to söken: An't Krüüz mit ehm
mit ehm mit ehm! Avers sien Leiv sprüng up de över, de up en nieges Leven
tövten. Se güngen in den Deinst vun de Leiv un
leten sik vun den Doot nich verfehrn, bit ok de Kaiser in Rom lütt
bigeev. De religiööse Rebell wöör de Staatshillige.
In sienen Naam wull man gegen de Barbaren ut den Norden winnen un
mit dat Word "Gott" up dat Koppelslott de Welt ünnerkriegen.
Un de Dunner vun "Prost Niejohr", de mit Schwefelruuk de legen Geister verdrieven schall, is ok al ünnerwegens. Gold, Weihruuch un Myrrhe kriggt een hüüt noch in möhsaam Arbeid vun landloos worrn Minschen. Se geven de Tempel un Palääst Gleem. Preister un Herrscher deilen sik de Macht mit de Konzerne un dat Kapitaal. Na tweimal dusend Johr warden jümmer noch Kinner utpowert, Fruuns
missbruukt, Arme mit Troost afspiest. De Frieheit vun en Religioon,
dat allgemeine Preisterdoom vun de Leiv, stahn hüüt jümmer
archaisch Traditschioonen in'n Weg. Dorüm: Hefft keen Bang, |
|
Platt: Rudi Witzke Bild Wöddel: WolfD59/Wikimedia Commons 21.12.2014 |