Niejohrsbott 2013

vun Präses Dr.h.c. Nikolaus Schneider, Vörsitter vun den Raat vun de Evangeelsch Kark in Düütschland (EKD)


Mit den Anfang vun een nieges Johr verknütten sik Wünschen un Höpen. Dat helpt bi gaude Afsichten un dynaamsch Verspreken. Ok de Jahreslosung för dat niege Johr 2012 will de Minschen ännern un bewegen. De Losung heit:

Wi hebbt hier keen blieven Steed, sünnern de taukünftige söökt wi.

(Hebräer 13,14)

Verännerung is anseggt. Giff di nich tofrednen mit dat "Hier un Hüüt" von dienen Alldag un de Welt. Söök dorför na dat taukünftig Leven, dat Gott di verspreken deit — so kann een dit bliblisch Woord lesen.

"Wi hebbt hier keen blieven Steed" — dat meint toierst toneegst ok ganz kloor dat Vergahn vun allens Irdische, ok uns eigen Starven. Jümmer wedder mütt wi nieg Afscheed nehmen un uns in Looslaten öven. Meist deit dat weih. Jüst denn, wen wi de Öörd un de Minschen leev hebbt, vun de wi uns scheden mütt. Orrer wenn wi beleven mütt, dat Fredensarbeid un Verdregen nix ward un Unrecht un Macht schienboor triumfeert.

Doch dat Lengen na dat kamen Riek vun Gott schall uns nich dortau bringen, dat Leven vundaag minnachtig to nehmen. Veel miehr ward uns dörch de Losung 2013 eeen Weg wiest, uns Gegenwart vull Troost un Höpen antonehmen un dorna to leven. Se will uns in Bewegen setten — nich, dat wi hebbt, hollt un blievt, sünnern um to söken, up den Weg to maken un to verännern, denn "Wi hebbt hier keen blieven Steed, sünnern de kamen söökt wi."

Dörch Jesus Christus ward de irdsche Gegenwart åpen för de Taukunft vun Gott. In de Nafoolg vun Jesus Christus kümmt ut de taukünftig Stadt Gottes ein warmes, den Weg wiesen Licht meern in dat Dörcheenanner vun uns Städer un uns Leven. Dorför un dorüm geevt sik Christenminschen nich tofreden mit dat "Hier un Hüüt" vun ehr Leven. Se breken jümmer wedder nieg up un söken dat Taukünftige, dat al dörch ehr Dorsien verännert ward. Bi disse Söök na de taukünftige Steed vun Gott ward en Weg wiest, in all Steder vun disse Welt selig — also vun Gott sien mitgahn Gegenwart — to leven un to starven un na dat Beste vun de irdschen Steden to söken.

Ok dat niege Johr 2013 ward een "Johr vun'n Herrn" sien. Gott ward ok 2013 mit uns gahn, ok bi uns Söök na sien taukünftig Steed. To ehm, den Vadder vun Jesus Christus, köönt wi jümmer raupen, un dorför beden wi to Anfang vun dat niege Juhr mit de Wöör vun den Liederdichter Jochen Klepper:

De du alleen de Ewge heitst,
un Anfang un Midd weitst
in dat Fleigen vun un Tieden:
Bliev uns gnädig tauwennt un föhr uns an dien Hand,
dormit wi seker schrieden.


De Biller sünd vun August Macke,
in't Plattdüütsche hett de Bott överdragen Rudi Witzke
31.12.2012


na baven