As Jung bin ick up Fohrrad stegen
un wör denn dormit ünnerwegen.
Nu seh ick Johr för Johr
bi Verkehr so veel Gefohr.
Man kann woll mit'n Fleeger fleegen,
doch miene Schworkraft is dorgegen.
Mit'n Schipp dünkt mi noch schlimmer,
dor geihst mitünner mit ünner.
Mit de Iesenbahn
mag dat uck woll gahn,
dor kannst villicht bi Reisen
up de Straaten nich entgleisen.

De Minschen hebbt all veel erfunn'.
dormit se schneller vörwards kunnen.
Üm sick schneller to bewegen,
hett de Minsch de Technik kregen.
Man hett sick veeles infalln laten,
mit schnelle Autos, glatte Straaten.

Üm up de Welt nich rümtostahn,
föhrt man up de Autobahn,
un dor hett man veelmals Pech,
dor staht de Autos veel in Weg.

Sitt man mol in Stau so fast,
dat hett all faken nich so passt.
Wo de Minsch so veel för deit,
dat is ja de Geschwindigkeit.
Je schneller as ick bin,
je schneller bin ick hin.
Man quält sick rüm mit sien Geduld,
wenn de Verkehr nich richtig rullt.
Man mag dat nich, wenn he so steiht
un öberhaupt nix wieter geiht.
Dor hebbt all manche wie verrückt
vun achtern up de Hupe drückt.
Dor kannst nich mit Tempo prahlen,
keener kann di öberhalen.

Brukst di keen Tempolimit marken,
nich automatisch intoparken,
nich stüern, nich hupen, blinken
un kannst an ganz wat anners dinken,
mit Handy hantiern oder lesen,
makst Ogen to un kannst uck dösen.

Dor sünd all Minschen öberschnappt,
wenn de Verkehr nich richtig klappt.
Helpt nich, sick inne Haar to rieten
un nich vör Wut in't Stüerrad bieten.
Dat is faken richtig schwor,
hüüt musst hier wän, morgen dor.
Wenn ick mol nich weet wohin,
denn tipp ick dat in Navi rin.
Dat is denn gor nich schlimm,
denn seggt mien Navi: "Dreih man üm."

Wenn de Sprit nich lang mehr langt,
is dat beter, wenn man tankt.
Stahnblieben — dat is so een Saak,
de mien Auto automatisch maakt.
Is de Tank erst leer,
denn löppt gor nix mehr.
Un fehlt uck bloß'n achtel Liter,
denn blifft he stahn un löppt nich wieter!
Vun Auto lehrt man mit de Tiet:
ohne Sprit kummst nich wiet,
wenn de Fohrt to lang is
un nich veel in Tank is.
Pettst Gaspedal to wiet na ünnen,
is in Tank bald nix mehr binnen.

Veel Autos fohrt nu al mit Stroom.
Mien Auto fohrt nich mit so'n Kroom.
Dat hangt noch nich an't Kabel dran,
dat hangt noch jümmers an den Hahn.
Kriggt dat nich sien'n Sprit,
denn maakt dat nich mehr mit.

Mi hett dat mol so gahn.
Miene Koor bleev stahn.
Denn so fraag mien Nebenmann:
"Wat schall dat, worüm hollst du an?"
Ick sä: "Wi gaht nu to Foot.
Ohne Sprit föhrt man nich goot."
Denn meen mien Naber Jens:
"Goot, dat du wat von Autos kennst.
Dat is doch richtig stark.
Ick wör woll trotzdem wieter föhrt,
ick har woll gor nix markt."

Mien Auto, wie man süht,
brukt eenfach toveel Sprit.
So süht man eenmol mehr:
Wie de Herr, so dat Geschirr.

Eenmol, as ick tanken wull,
un wiel de Pries sick ännern schull,
tank ick noch so richtig vull,
denn ick wör de letzte Mann,
de för den Pries noch tanken kann.
Ick föhr weg, dor güng up mal
de nee Pries ganz stark hindal.
So ward man denn mol agerlich,
wenn he fallt un nich mehr stiggt.

Ick kreeg vun de Schandarms 'n Rüffel,
ick seet an Stüer mit Filzpantüffel.
Dor har ick nich mit föhrn dröfft.
Nu heff ick mi poor Bremsschoh köfft.

Poor Schoh heff ick uck schenkt all kregen,
bloß de müch ick nich gern drägen.
De passt to miene Oort nich to.
Dat wörn nämlich Arbeitsschoh.

Vun TÜV heff ick'n Rüffel kregen:
ick schull mien Auto beter plegen.
Ick heff em seggt: "Mien leeve Mann,
ick mak allens, wat ick kann.
Ick wessel nich bloß de Reifen ut,
lat faken uck de Luft mol rut.
Wiel ick jümmer gründlich bin,
kummt frische Fröhjohrsluft dor rin."

Ick har woll richtig geern
so'n Auto vun so'n annern Steern.
Mit mien ole Nuckelpinn
kam ick nich öberall mehr hin.
För Autos heff ick in mien Leben
Noch nich to veel Geld utgeben,
so is nu wat öberbleben.
Nu kummt mi dat in Sinn,
dat ick wat beters köpen künn.
Am besten wull mi woll behagen
so'n schönen groten Beerwagen.
Siet eene Tiet vun Weken
bin ick an söken un an reken
un heff mi allerhand bekeken.
Campingwagens hebbt jo so
nich binnen bloß'n Radio,
manche hebbt dor uck'n Klo
un dor buten achtern quer
uck noch poor Reserveröer.

Dat gifft so ganz moderne Saken,
de lat sick automatisch maken,
as automatisch intoparken.
Denn hett keeneen wat to quarken.
Mit Automatik "Superschön"
löppt dat Auto ganz alleen.
Ward super, wenn ick so'n Töff-Töff
ersmol im mien Hannen heff.
Wenn ick denn mol besapen bin,
schalt ick de Automatik in
un maak mi wieter keen Gedanken.
Mien Auto kann sick sülbst betanken.
Denn bruk ich nich an Stüerrad ran,
wiel ick achtern sitten kann
oder schlap dor achtern quer
un bruk den Führerschien nich mehr.

Schull mien Auto Plattfoot kriegen
bruk ick nich mol uttostiegen.
De Automatik, de versteiht,
wo se een anner Rad andreiht.
Mit Automatik schient dat gor
as Heinzelmännchen in de Koor!

Ick föhl mi up düsse Wies
in Automatik-Paradies.