För Lüer, de Langewiel mol hebbt,
is Internet een goot Rezept.
Kannst di vör Langewiel nich retten,
kannst bloß eenfach internetten.
Up jeden Fall, so denk ick mi,
is dor een groten Vördeel bi.
Solang man an Computer sitt,
kriggst veel anners nich mehr mit.

De ganze Welt schient digital.
Is dat woll allens noch normal?

Mien Computer, de versteiht mi nich.
Den geev ick bald woller trüch.
Is argerlich, wenn man wat tippt
un de Dussel nix begrippt.

Hüüt hebbt veele Lüer in Land
so'n lütten Schriefdisch inne Hand.
Dormit hebbt veele Kerls un Froon
alle Hannen vull to doon.
De sünd to jede Tiet un Stunnen
mit de ganze Welt verbunnen.
Ohn dat kannst hüüt bald nich mehr leben.
Sowat hett't fröher noch nich geben.
Is oft nich beter unbedingt,
wat de Fortschritt mit sick bringt.
Wi hebbt us dat so angewöhnt,
dat wi düchtig Stroom verströömt.
De Minschen maakt sick sülben hektisch,
sülbst Böker lesen geiht elektrisch.
De olle Düvel hett sogor
so'n lütt Gesangbook mit Motor.

So'n Knoop to drücken digital,
geiht krüz un quer un up un dal,
un mit so'n Computerdings
geiht dat uck mit rechts un links.
Hüüt künnt Göörn mit'n i-Pad petten,
es-em-essen oder chatten
un mit E-Mails internetten.
In Kinnerstuben süht man dat,
dat hebbt wi fröher gor nich hatt —
aber wi künnt Hoch un Platt.
Wi sünd to'n Glück un Gott si Dank
nich handy- un computerkrank.

Wer öberhaupt keen Plattdüütsch kennt,
de markt uck nich, wat he verpennt.
Wo geiht dat woll noch hin?
Dor kiekst nich rin!
Allerdings gifft online nu
ok wat op Platt — dank Plattpartu.

Een jungen Mann keum mol dorher,
de öberall to bruken wör.
Wat he dä, dat dä he gründlich,
elegant, charmant un fründlich.
Ob Arbeit oder Sport un Speel,
nienich wöör em wat to veel.
Doch nu hett he up Schritt un Tritt
öberall sien Display mit.
Ohn so'n Ding weet he all langen
nix mehr mit sick antofangen.
Is mit so'n Speeltüch inne Hand
jümmer up'n neesten Stand.
He söcht uck veel in Internet,
wat dor so öberwintert hett.

Hüüt ward mehrstens drahtlos tippt,
man hängt nich veel mehr anne Stripp.
Wat so den Kontakt bedrippt,
ward jümmer bloß up Tasten drückt.
Mit de Tastatur verbunnen,
hett he doch ne Fründin funnen.
Wenn se mol tohopen sitt,
hebbt beide so een Dingsbums mit.
So hebbt de beiden, He un Se,
för annerswat keen Hand mehr free.

Wat dat dorüm schade is?
Dat is nich wiss.