Reinkeit un Üprümen vun Hildegard Tölke Dat neie Johr is taugange. Dei eiersten Termine staoht dor all up'n
Kalenner. In dat Büro van Thomas staopelt sick noch Akten, Zeitungen
un bunte Fernsehzeitungen ut 2020. Vandaooge will hei uprümen.
Do kann hei kienein bi bruuken. Aower nao fiew Minuten kummp sien
Söhn Hannes. Hannes bliff inne Dörn staohn. Thomas äöwerlegg, womit hei sien Jung wegluurn kann. Do find hei taufällig in 'ne Zeitschrift ein grotet, buntet Bild van use Ern. Hei ritt dei Siete rut un schnitt dat Bild woll in 200 lüttke Stücke. "Hannes, verseuk maol, ut disse Schnipsel dat Bild vanne Ern wedder tausaomen tau kriegen." Hannes sett't sick inne Ecke un fang an. "Nu häff ick üm 'ne Tiedlang vör miene Fäute wäge un Hannes häff wat tau knuusen, bit hei dat fardig hätt", denkt Thomas bi sick. "Nu lätt hei mi gewehrn." Aower: Flaitkepiepen! Nao
poor Minuten is Hannes all fardig. Thomas kann 't nich glöwen.
Würklick! Dat Bild van äöwer 2oo Schnipsel is fardig.
Do straokt Thomas sien Söhn Hannes äöwern Kopp un sägg: "Jao, Hannes, so is dat: Use Welt is bloß dann in Ordnung, wenn dei Mensken in Ordnung sünd."
Uttoog ut dat Book
"Wat nich is, kann noch wern" vun Hildegard Tölke. Mehr vun de Verfatersch hier. 1.1.2021
|