Dei Morgen gleiht in Rotlecht up, dei heele Himmel kling van Loff,
in Jubel frait sick dei Eern, un dei Unnerwelt huult mit Klaogen.
Dei starke Käönigheld brök dei schwore Last van den Dood.
Sien Faut treet twei dei Höllenmacht: Van den harten Spanndeinst sünd wi frei!
Hei, dei den Stein faste schlöt, för den man noch in dat Graff hüllt Wacht,
hei kummp as Sieger ut dat Graff, stigg straohlen up mit Triumph.
Forts sünd aal dei Klaogen still, tau Fraide dreiht sich use Piene,
den upstaohn is dei Herr, ein lüchten Engel bring dorvan dei Künne.
För den Herr wäs Loff un Herrlichkeit, för den, dei wedder ut dat düster Graff upstünd,
tausaome för den Vaoder un den Geist, dör aale Tied un Ewigkeit. Amen.

Ambrosius von Mailand (* 339 in Trier; † 4. April 397 in Mailand)

Klick up tau'n Vergröttern!