Veit Stoss "Upstahn"
ut'n Marienaltaar Krakau
Noch liggt düster Nacht över dat Land un de Stadt,
de Nacht vun Sünnavend up Sünndag.
'n Dag na dat Gröhlen in de Straten un dat Grusen up Golgatha!
Ropen hebbt se vör't Güllne Door: "Hosianna!"
Un denn tücksch: "Slaat em an't Krüüz!"
In de Hüüs nu de pierten Minschen ahn Slaap in Tranen.
Mit Quaal in't Geweten?
Twee bannig mööd Suldaten flötzt sik up Jesu Sarg.
De een kriggt noch möhsaam een Oog up.
Den se an't Krüüz slaan hebbt, de schall jüm ja nich
utneigen.
De beden vörn slapen fast, de een hett de Axt noch in de Hannen.
De anner hett woll to veel Wien ut'n Ledderbüdel drunken.
De Planten neern hebbt keen Blomen, keen Knubben. Allens daaltrampelt.
Keen Boom, keen Struuk! De Planten truern.
Achtern ragt nackt Felssteen up.
An'n swattblagen Heven aver lüchten güllen Stierns.
Un in de Midd?
Licht swevt uns Herr,
swört mit de rechte Hand, wat he uns seggt hett:
"Ik bün bi Juuch alle Daag bit an dat Enn vun de Welt!"
All Smarten sünd afwischt vun sien Gesicht, fründlich smuustert
HE uns to:
"Kaamt all, de Ji möhsaam un beladen sünd, ik will
Juuch quicken!
In en poor Stunnen, noch in'n Düstern, kümmt
Maria Magdalena to dat Goorngraff,
truurig bit in de deepste Deepden vun ehr Hart.
Nüms liggt in't Graff! Leddig!
Un neven dat Graff steiht in lüchten Licht en jung Mann.
Dor ward Maria Magdalena wies, dat se dat gröttst Wunner belevt:
Rembrandt: Fru, Woso hulst
du? Utsnitt
"HE is upstahn, wohrhaftig upstahn vun de Doden,
wohrhaftig upstahn."
"Ünnerkregen hett HE den Doot."
"Uns Herr!"
"Nemo igitur illa nocte dormiat usque ad auroram."
Nüms schall in disse Nacht slapen, ne, he schall waak blieven
bit to't Oostermorgenroot.
Wat wi en Ahnen hebbt, wat Oostern 2005 för uns
bedüüdt,
dat dankt wi ok Veit Stoss un Rembrandt van Rijn.
Ostermorgen Digitaalbild
R.Witzke 2005
|