Dat Ottensener Krüüz

"Als Gott die Erde schuf, da lief seine Kraft vor ihr her, und die Erde lief ihr nach von vier Seiten aus wie Wind und leises Wehen. Und dort im Mittelpunkt blieb seine Kraft stehen und kam zur Ruhe. Dort wird vollbracht werden die Erlösung." Adambuch


Dat Krüüz steiht in Hamborg-Ottensen vör de Christianskark.
Dat Krüüz steiht in Hamborg-Ottensen vör de Christianskark.
Dat Krüüz! Bi Rudolf vun Ems kannst lesen: "Du solt din kruiz han enbor als es dir treit dein scheper vor."
Du schallst dat Krüüz hooch halen so, as dat di dien Schäper vörandreggt. Dat Krüüz as Teiken vun't groot Versöhnen! De Schäper Jesus geiht vöran un schütt' uns. Un wi all dreegt dat Krüüz as Teiken vun uns Reddung.

Dat weer denn woll so in't 13. Johrhunnert, dor bekeem dat Krüüz dat Bedüden von Drööfnis, Verdreet, vun Leed un Smart. Dat Krüüz wöör to dat Teiken vun Arger, Sorgen, Plaag un Noot.

"Jedeen hett sien Krüüz!" Dormit tüschen Lüüd enanner, dat dat Leven ahn Plaag nich gifft. "Dat is en Krüüz mit ehm!" bedüüdt: "Dat is een groot Noot mit ehm." "Du müßt to Krüüz krupen!" hebbt lege Karkenlüüd seggt. Da meent: Du müßt mit groot Pien Buß doon. Leges warrt di upladen.

Manche quält, dat se ok dat "Krüüz upladen" kriegen för dat, wat ehre Öllern un Vöröllern verschuldt hebbt. De Schuldfraag lött Minschen nich loos.
Dat gifft avers ok ditt: "Slaan wi een Krüüz över!" Denn is en lege Saak vergeven un vergeten.

In'n Alldag speelte dat Krüüz en groote Rull: Dat Krüüz schull schütten un helpen, bi grooten un lütten Alldagskraam. Bi't Wustkaken swemmt baben up in'n Wustkettel en höltern Krüüz, wat de Wust nich platzen deit. En Holtkrüüz wöör bi't Bruen up'n Bottich packt. An de Veihstalldöör warrt in'n Dörensüll een Krüüz inkarvt. Dat Veihtüüg , dat dor rövergeiht, weer seker. De Flögel vun'e Windmöhl wöörn "in't Krüüz stellt", wenn Hochtiet in't Dörp weer. Liekes warrt doon, wenn en vun de Dörpslüüd "de Reis antreden hett", wenn en storven is.

Dat Krüüz! Wi hebbt woll all uns Krüüz mit dat Krüüz. Klooke Lüüd kunnen seker verklaren, woans dat kamen is. Un woans Karkenlüüd dat trecht kregen hebbt, uns mit dat Krüüz Grugen un Ängsten in de Knaken to jagen.
Christians-Kark in Hamboorg-Ottensen an'n Erntedank-Sünndag in't Johr 2000. Na'n Gottesdeinst wöör dat niege Krüüz inweiht. Dor stünn veele Johren an'n Anfang vun den oolen Karkhoff en woll 6 m hoges Krüüz. Wind un Wedder hebbt denn dat Holt morsch warrn laten. Se mußten dat daalhalen. De Pastorin hett dat keen Rauh laten. Een Idee flöög ehr to.
Ut'n Bismarckschen Sassenwoold hebbt se en' 180 Johr oolen Boom haalt. Timmerlüüd bröchten den in Krüüzform. Und denn rückte en Bildhauer ut dat Wendland an. Mit den "Kreativen Kinderverein" ut Ottensen hebbt Kinner un Künstler den ganzen Sommer mit Holthammer un Stemmiesen un Kettensaag un Slieper an rümmerwarkelt. Se hebbt en "Relief" ruthalt.

Dat KrüüzÜnnen waßt en groote Levensboom und breid't sien Ästen ut. Lüttje Vagels hebbt dor ehr Nest. De Kroon driggt de Christians-Kark. Wieder na baben rup kaamt twee Minschen, en wat jüngere, en wat öllere. De stahn för de Gemeind, de mit de Kark tosamen vun'n Levensboom dragen warrt.
In dat linke Dweerholt sünd Planten, Blomen, Koorn un Wiendruven as in'n Goorn Eden afbillt, up dat rechte Dweerholt swemmt up de Groote See de Arche Noah, Fisch springen, een Slang kickt vör. Dor, wo Dweerbalken un Langholt sik krüzen, dor in de Mitt vun allens, liggt en Broot un steiht en Kroog Wien un en Beker.
Över den Dweerbalken up't Langholt sind en Duuv, en Regenbagen un en besünnere Sünn för de Dreieinigkeit utwählt. Allens is mit frische Farven anmaalt. Ditt ok so an 6 m hoge Krüüz kreeg nu de Gemeind to seihn.
Wat düdlich warrt, is ditt: Dat Krüüz kann in disse Foorm nich dat Symbol för Grugen un Gresen, Last un Plaag sien. Dat Krüüz vun uns Christenlüüd ist dat Teiken vun'n Sieg över den Dod, en Teiken för't ewig Leven. Is en Teiken vun Freud över den Ostermorgen.

Wat mien Utdüden theoloogsch richtig is, weit ik nich. — Symbole, Biller schallen snacken un tosamenbringen, dat is de Hauptsaak. Wöör könnt klook sien, Biller sünd wohr. De Biller vun't Ottensener Krüüz vertellen veel.
Lüüd, de dörch'n Park an de Kark vörbigahn, blieven stahn un warrn de "Frohe Bott" so wies, Kinnern kamen und wiesen enanner, wat to seihn is und wat se bi holpen hebbt. So kaamt se in't Snacken över dat, wat woll för alle Minschen grootes Bedüden hett, nüms avers jüm wat seggt, de Öllern nich, in de School nich un in't Televischen ierst recht nich.
De upwossen Lüüd warrn sik ok ehr Deil denken. An dat Krüüz kümmst ahn en Denken nich so licht vörbi. Un dat in en Eck vun Hamboorg, wo bloots noch 30 % in'e Kark inschreven sünd.

Wi freugen uns mit alle Lüüd vun de Christianskark, dat ehre Idee mit Hülp vun veele Lüüd wohr woorn ist. Un veele för ümsünst topackt hebben. Un för mi is dit Krüüz en Teiken, dat ik den gruseligen Kraam üm dat Krüüz anners anseihn kann.
Nu is wedder Alldag in Ottensen. Dat blage Krüüz lücht wiet. Villicht kann ditt Krüüz de oole Reedwies ünner de Lüüd bringen: "Ik heff mi krüüzt un segent!" Da meent: Ik bün vull vun Wunner un Staunen över Vadder Gott's grootes Riek un in mi is een Ahnen vun den Sinn vun de Biller in'e Mitt: Vun'n Kroog för Wien, vun'n Beker un vun't Broot.
Wenn dat niege Krüüz dat bewarkstelligen deit, denn so könnt sik alle Lüüd vun Harten freugen.

Rudi Witzke
15.3.2002
Diskuschoon in'n Hinnergrunn: Klickt Se hier


na baven