12 An'n annern Dag markden väle van dei,
dei tau dat Passafest dor wörn, dat Jesus unnerwägens
was nao Jerusalem.
13 Don nöhmen sei Palmtäuger in dei Hand un trücken
üm in taumeute. "Hosianna!" röpen dei. "Lowet
wäs Gott! Prieset wäs dei, dei dor kummp in'n Naomen
van den Herrn! Heil för den Käönig van Israel.
14 Jesus harr sick einen jungen Äsel utlennt un reet dorup
in dei Stadt, so as et all in dei Hillige Schrift binnen steiht:
15 "Wäs nich bange, Dochter van Zion! Dien Käönig
kummp nao di hen! Hei ritt up ein Äselfaohlen."
16 Man dat verstünnen siene Jüngers don noch nich. Eiers
naodem Jesus in Gott siene Herrlichkeit trüggekaomen was,
besünnen dei sick, dat man üm jüst so upnaohmen
harr, as dat in dei Schrift vörutseggt wörd.
17 Dei Lüe in den Köppel, dei dorbie wörn, as Jesus
den Lazarus ut dat Graff trüggeröp un van den Dood upwaoken
löt, harrn dat äöwerall vertellt.
18 Dorümme trücken üm nu so väle Lüe
in taumeute. Dei harrn aale wat van dei Wunners hört.
19 Don säen dei Pharisäers tau'nanner: "Gi seiht
nu, dat wi so nich wiederkaomet. Aale Welt löpp achter üm
an."
Dei Tied is dor.
20 Unner dei Festbeseukers, dei tau'n Anbäen
van Gott nao Jerusalem kömen, wörn uck'n poor Griechen.
21 Dei güngen nao Philippus hen, dei ut Betsaida in Galiläa
köm, un säen: "Herr, wi wullen gerne Jesus seihn!"
22 Phillipus schnackede mit Andreas doräöwer, un beide
güngen nao Jesus hen un vertellden üm dat.
23 Jesus säe: "Dei Tied is dor, dat man dei Herrlichkeit
van den Menschkensäöhn seihn kann.
24 Jao, ick segge jau: Wenn dat Weitenkörn nich in dei Eern
kummp un starvet, bliff et alleine. Wenn et aower starven deit,
werd dorut väle neie Körner wassen.
Johannes 12,12-24
