Passion 2023
Palmsünndag

vun Gertrud Everding

De Minschensöhn mutt erhöht warrn,
damit all, de an em glöven doot, dat ewige Leven hefft.

Johannes 3, 14-15

Wat för'n Snack! Jesus mutt erhöht warrn! Op'n Thron? Dat heff ik as Kind meist dacht, wenn ik dat höört heff, un ik heff mi al höögt. Erhöht jo — aver erhöht an't Krüüz — un Jesus hett dat ok wusst. Avers eerstmool bestellt he sik en lütten Esel to'n Rieden!

Ik heff maal op'n Esel seten as Kind. So'n seutes Diert! Wat kuschelig!
In Israel weer dat bloots en 'Arme-Lüü-Diert'. Ik heff den Esel so geern eit. Aver för en Keunig un ok för en General is dat'n Witz. Dat mutt en Peer sien, en stoltes Peer!

För Jesus weer dat aver so in Orrnung. He weer doch de Fredenskeunig, vun den de Prophet Jesaja vertellt harr. Al lang — vör över hunnert Johrn — harr he em ankünnigt.
De Lüü harrn ok ehr Bibel goot kennt. De Messias, de uns Welt erlösen schall, de kümmt mit'n Esel na Jerusalem — un nu weer dat so wiet. Se weern an't Jubeleern. "Hosianna — du Söhn von David!" repen se un harrn sogoor Palmtwiegen afreten un ehr Kleedaasch un Döker op'n Weg smeten, so as man hüüt vör en Keunig en roden Teppich utrollen deit.

Wenn he hüüt so ankamen dä, mit'n lütten Esel, ik harr mi as dull freit! Aver Jesus hett dat natüürlich wusst. Passah fiern — dat is hüüt — villicht morrn al musst he: starven. Dat geev keen annern Weg. Gott, sien Vadder in Heben, harr dat so bestimmt.

Jesus harr de Lüü in Tempel veele Johrn al seggt, wo dat langgeiht un wat allens för Gott, sien Vadder, nich in Orrnung is. Un ok anners harr he mit sien Meenen nich achtern Barg hollen.
Se weern bannig fühnsch op em. Wat harrn se sik för em woll utdacht? Jo, Jesus hett dat wusst: De Doot, de weer em woll wiss.

Aver hüüt is Passahfest, un Jerusalem is so scheun. Sien Hart gung as'n Lämmersteert vör Freid. "Mien Jerusalem — mien Gott!", dach he seker. "Bewohr mi doch un geev mi Kraft."

Gott — du büst uns leve Vadder in Heben. Wi wülllt ok unsen Weg gahn, so as du dat meenst. Denn kümmt wi ok een Dag an, in dat Jerusalem över de Wulken, un denn sünd wi to Huus bi di.

Dröff ik denn woll op'n Esel rieden?