Dat kannst mi glööven!
Dor freit sik ein, dat ik dor bünn

vun Mechtild Pille

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Mechthild Pille.

"Du, ik hebb dor ein Problem, kennst du einen, de mi helpen kann?" Et giv Tieden, dann is't gaut, wenn wi Lüüe hebbt, de wi in use Sorgen froagen könnt. Mann dat et de gäben deit, dat kummp nich van alleine. Dor mott man, ehrder dat wat malleurt, an arbeiten. Man mott sik sülvest för anner uk interesseern un dor Fraide an hebben, mit annere Lüe to schnacken. Nettwarke bruukt wi, segg man vandoage woll. För mi is dat mien Verband bi de katholsken Fraulüüe, de kfd. Dor heff ik ümmers gaue Gespräche mit Mensken, de mi vorher noch goar nich so inne Kenne wörn.

Edith Stein. Foto Andreas Praefcke/Wikimedia Commons

Ik mott ower uk Freide doran hebben, dat annere mi wat seggen könnt un willt.
So ist dat uk mit Gott. De hillige Edith Stein sä, as se froagt wüdd, wat se ümmer so allennig inne Karken mök: Ik kiek noah üm, de noah mi kick. So heff man all dat erste Gebett daon.

Hl. Teresa von Avila, Foto Andreas Praefcke/Wikimedia Commons

Un van de französke Mystikerin Madeleine Delbrel wedd vertellt, dat se, as se Gott seuken dö, anfüng to bäen. "Ik heff et utprobeiert un ümmers wieter moakt, bit ik tolessde market hebb: Hei is ja all dor, hei is an diene Siete. Übung lett di Gott fin'n."

Gott hört use Gebett — nich ümmers so drocke, as wi dat willt. Hei is uk kien Automat, wor ik boben Geld inschmietet, uppen Knoop drücket un dann ünnen glieks rutkump, wat man will. So löpp dat nich. Gott schinnt manges eiher as 'ne Wunnertuten — eine Öwerraschung.

Doch wo is dat nu mit Gotts Antwort: Manges kummp se dör de Oart un Wiese, so as dat Läwen dat dann mit mi mennt. Or dör ännere Mensken, manges uk dör Wöör ut de hilligen Schrift, or dör dat Gefeuhl, dat sik bi't Bäen instellt un du weißt: so kannt angoahn.

De hillige Teresa van Avila sä: Bäen is nix änners as dat Schnacken mit'n Fründ, mit wecken wi foaken un geern tohope koamt, weil wi wisse sünd, dat hei us leiv heff.
Un dat to beläwen deit gaut: Dor freit sik ein, dat ik dor bünn.