Upmüntern

vun Karl-Heinz Sadewasser

In Putbus up Rügen steiht an'n Zirkusplatz, en vun Malte vun Putbus mit klassizistisch Buwarken ümbuete runde Platz, ene ganz olle School, dat wier fröher en Pädagogium nöömt. De Doktor un plattdüütsch Schrieversmann Bernhard Trittelvitz wier dor vör 120 Johr Schöler.

He vertellt in en von siene Böker, woans de Schöler morgens in dat Internat to Gang kemen. Dor keem die Schooldeiner Micheli un reep luuthals "Upstahn, upstahn, de Glock is söß!"
Langsam kregen de Jungens de Köpp in de Hööcht, brrr, dat wier jo noch stickendüüster un so kolt, dat lütte Iesklumpen up dat Worrer in de Waschschötteln schwimmen. Se wiern mööd, so mööd.

Wat hett di woll hüüt morgen waak maakt? villicht dien Wecker mit sien fien Tuten orrer de warme Hand von diene Fru? Villicht aver büst du ok ierst richtig upmünnert worrn von de Musik un von dat lustig Vertellen in't Radio.

Bernhard Trittelvitz schrifft, dat he morgens so richtig munter würr, wenn se in de Aula seten un ehr Musiklehrer an de Orgel güng , un denn würrn luuthals Morgenleder ut dat Gesangbook sungen un so wiern s' miteis all hellwaak. "Wi süngen dat Leed ‚Morgenglanz der Ewigkeit', wo so veel Kraft insitten deit, ut vullen Harten bet an den Schluss, un dor würr uns de Bost von frie," — so erinnert sik de oll Doktor Trittelvitz.
He schreev denn later sülvst olle Leder in de plattdüütsch Spraak üm so as dit:

"Mien Hart springt vör Vergneugen
un kann nich trurig sien.
Dat singt un will sich freugen,
dat süht blots Sünnenschien.
Die Sünn an unsen Häven,
all Licht un Lust vergeiht,
Herr Jesus Christ is bläven
un blifft in Ewigkeit."

Ik wünsch di, dat du nu ganz waak un upmünnert büst un ünner Gott sienen Segen goot dörch dissen Dag kümmst — villicht ok mit en Leed in'n Kopp un up de Tung.

Bernhard Trittelvitz (1879-1969), in Wusterbarth in Hinterpommern boren, wuss op Rügen op. Eerst in't Öller füng he an, Vertellsel un Versen in't pommersche Platt to verfaten. Sin Warken warrt vundaag noch vun de Fehrs-Gill rutbröcht.