"Reminiscere" bedüüdt: Gedenk, Herr, an dien Barmhartigkeit
(Psalm 25.6)

Nu is de tweite Week vun de Tiet in de Wööst to Enn.
Vergeten hest du, dat du döstig büst,
dat di hungert.
De Hitt an'n Dag un de Küll in de Nacht
hebbt di up den deipsten Grund vun Leven smeten.

Un dor seggst du uns:
Söök de Verlorenen un heil de Verkrööpten.
Sorg för de Schwacken.
Bedenk, dat se lieden unner Utsluten un Demöödigkeit.
Un dat, wieldat se anners sünd un wat anners glöven.

Laat uns in Toleranz un Negstenleiv leven,
de to Jesu Nafoolg höört.
Laat uns för de Minschenrechte instahn.
Un du seggst uns, dat wi an dien Belevnis
vun dien Verklärung up den Barg Tabor denken schullt.

Barg Tabor. Bild: /wikimedia commons

Up den Barg Tabor kladderte Jesus tosamen mit Petrus, Jakobus un Johannes. Dat weer en harde Weg in de Hitt.

As se ankamen weeren, weeren sien Kumpaans mööd un fölen in'n Slaap, bloots Petrus bleev waak. Jesus beedte. Un as hei so innig mit sienen Vadder in'n Heven spröök, dor wöör sien Ümhang heel witt, un so strahlte ok sien Gesicht. Un in de bietend Hellnis sehg Petrus Mose un Elia, de Jesus in de Midd nähmen.

Dat is en wichtig Lex för uns. Je miehr wi in Twiespraak mit unsen Herrn sünd, je miehr kommt wi sien Wesen neger. Bedenken willt wi ok, wat dat en Bedüden hett, dat ditt Belevnis up den Barg Tabor nau twüschen Jesu Dööp un Krüüzslaan liggt.

"Jesus Christus, du Fründ vun de Minschen,
wo du büst, ward swaak un unseker, wokeen stolt un hochmöödig is.
Wo du büst, breekt up un wasst, wat hard worrn un verdröögt is.

Help uns in disse Fastentiet,
dat wi di neger kaamt,
dat wi frie ward för en nieges Leven."