Dreikönigsdag
vun Karl-H. Sadewasser
Dat is wedder en Dag to'n Fiern, de Dreikönigsdag. Nee,
na de Arbeit un in de School möten wi liekers. Epiphanias heit
disse Dag, man beter kennen wi em as Dreikönigsdag. Un wat för
en Geschicht vertellt he uns?
So hett uns' pommersch Pastor Hans Meinhold se ut de Bibel in plattdüütsche
Riemels bröcht:
De Söhn wier bor'n in Bethlehem,
jüst so, as't seggt wier von em.
Dor kemen ut dat Oostland fern
nun Manns an, wat groot Weise weern.
De söchen in Jerusalem
Herodes up un fragen em:
"Wo woll de nieboor'n König is?
He's dor! Dat maakt sien Stiern uns wiß."
Böös upreegt un verfiehrt hett dat
den König un de ganze Stadt.
Herodes fraag ehr ut mit Fliet
still heimlich na den Stiern sien Tiet:
"Dor gaht nu hen un forscht dat ut.
Ik mütt' ok weiten, geevt denn Luut."
Up allens geven de goot acht
un reisen hen noch vör de Nacht.
Un vör ehr her, süh dor, de Stiern.
Wo güngen's up em to so giern.
Nu stünn he baben över't Huus.
"Mach't hier woll sien, is dit sien Kluus?"
Se sehgen, as se rin gahn sünd,
de Mudder mit dat Kind.
Wo's up ehr Knei dat anbäädt hemm!
Ehr Gastgeschenk, de geven s' em:
Gold, Wiehrook, Myrrhen hemm's em bröcht.
Nich harn s' dat Heil vergävens söcht.
Giotto, Anbeden vun de Könige
Later warrt vun disse dree Stiernforscher as de hilligen 3 Könige
vertellt. Nix nich hett de dree uphollen, un nix nich mütt di
uphollen, ok to söken na die Wohrheit un de Leev in dissen Jesus
Christus. He gifft uns en Fundament un en Hollfast för dat Läven.
So kümmt noch eis wat för mi un di röver vun Wiehnachten
in dat niege frische Johr.
|