Dat kannst mi glööven!
Ik weet!

vun Heinrich Siefer

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Heinrich Siefer.

Inne Maitied lüüet in väle Karkengemeenden an't Wäkenenne de Hochtiedsklocken. Un dorüm wedd inne Maitied dann uk löter faoken de een off anner sülvern, gollen of diamanten Hochtied fiert. Manch goldene Hochtied häw ick all mitbeläwt. Dat mit antokieken un mittofiern is aaltied heller moi! Un mehr noch: Dor kann man beläwen, wat "Glowen" is: De Jubilare wieset mit ehr Läwen un ehr Leiwde förnanner un mitnanner, wat Glowen mennt. Aohn väl Wööre segget se sik gegensietig eigentlick dit:

Ik weet, dat du mi good büst, un dorför nicks häbben wullt.
Ik weet: Du steihs to mi, dor mag kaomen wat will.
Ik weet: Ik bün bi di tohuus un kann mi heel un dall up di verlaoten.
Ik weet: Du kenns miene schwacken Sieten so as anns kieneene un steihs doch tau mi.
Ik weet: Du dräggs mi nicks nao.
Ik weet: Du häst uk Tovertroon to mi un lättst mi in dien Harte kieken, bit in den lessden Timpen van miene Säle.
Ik weet: Du häs mi so leiw, dat du mi aaltied bi di häbben wullt."

Uk wenn de beiden dor vör den Altor dat würkelk in Wöör so nich tonanner seggen daut, bün ik seeker, dat dat de een van den annern wisse so seggen dö, wenn ik ehr of üm dornao fraogen dö. Un et giv nicks nich, wat nödiger is as dit "Ik weet".

"Ik weet!" — Worvan weet een dat? Dat is Erfohrung — mit Oogen, Ohrn, Mund un Hanne. Sowat kann man nich beräken un mäten. Dor sünd tweie, de ehre Leiwde fiert. Se laotet sik van den annern in 't Harte kieken un beläwet, wat kiene Apparote upspüürn könnt, wat hunnerte van Professors mit ehre Böker nich bewiesen könnt: Et giv wohrhaftig Glowen un Leiwde. Man dat könnt uk noch so klooke Lüe nich bewiesen. Dor vertellt dat Läwen van, wenn ik Gott mi neehge kaomen laote.

Bi Johannes läse wi: "Jau Harte schöll sick nich verfehrn. Glöwet an Gott un glöwet an mi!"
De Volksmund segg: "Glauben heißt nicht wissen!" Man de Leiwde segg: Ik weet!

Bi us up plattpartu.de finnt man nu utsöchte Bidräge van disse Radiosendung.