Bankhoochhuus. Foto Thomas Wolf/wikimedia commons

"Die Turbulenzen auf den Kapitalmärkten bereiten vielen Anlegern schlaflose Nächte. Die Anleihen der Griechen sind in den Augen zahlreicher Investoren nur noch die Hälfte des Nennwertes oder noch weniger wert, einzelne Immobilienfonds verweigern weiterhin die Rücknahme der Anteile, und die Börse ist zum Albtraum geworden. Das ist für einzelne Privatleute ein bisschen viel auf einmal, so das es kein Wunder ist, dass sich viele Menschen fragen, was sie mit ihrem Vermögen machen sollen, wo es noch Sicherheit gibt, wo stabile Erträge winken. Die Antworten sind einfach, aber hart: Geld ist eine Illusion, es gibt keine Sicherheit, und das Leben wird allen Krisen zum Trotz weitergehen, nur nicht so, wie es sich viele Leute vorstellen."

FAZ 24.September 2011

Sünd Guldmünzen de Reddung un Sekerheit?	Bettler. Bild Antoin Sevruguin

Lilie to Fäuten vun den Barg Ardon. Foto Rudi Witzke

Över dat Sorgen.
Wat Gott schöppt hett, dat ward hei versorgen.

"Vun deswegen segg ik juuch: Sorgt juuch jå nich üm juuch Leben, wat ji nu eten un drinken schöllt; ok nich üm jugen Liev, wat ji nu antrecken schöllt! Gellt dat Leben nich mehr as bloots Kleedaasch? Kiekt doch mal de Vagels an 'n Heben an! De seigt doch gåår nich, åårnt ok nich un bringt nix in de Schüün rin. Un juuch himmlisch Vadder gifft jüm liekers to freten. Is dor nich en heel groot Ünnerscheed twüschen juuch un jüm?

Keen vun juuch sorgt sik denn, hei kunn to sien Lebenstiet blots een eenzig Ell dorto setten? Un üm de Kleedaasch, wat sorgt ji juuch dor? Kiekt juuch doch mal de Lieljen in de Feldmark an, wo de wassen doot! Se maracht sik nich af, spinnt ok nich. Ik segg juuch avers: Ok Salomo in all sien Herrlichkeit weer nich so prachtvull kleedt as een vun de schöönen Lilien.

Dat Gras in de Feldmark, dat steiht hüüt noch, man, morgen ward dat in 'n Aben smeten. Un doch hett Gott dat so kleedt; un dat schull he nich veelmehr mit juuch maken, ji mit jugen ringen Gloven? Nu sorgt juuch doch ja nich so un fraagt: 'Wat schöllt wi bloots eten?' or: 'Wat schöllt wi bloots drinken?' or: 'Wat schöllt wi bloots antrecken?' Nah all dat fraagt ja doch de Heiden. Juuch himmlisch Vadder, de weit ja doch, wat ji allens bruukt Fraagt doch toeerst na Gotts Riek un na sien Gerechtigkeit! Denn so kriegt ji allens noch dortau. So sorgt juuch also ja nich um dat 'morgen'; morgen — dat hett al sülven Sorgen naug. Dat reikt doch, wenn all Daag ehr Plaag hebbt."

Matthäus 6, 25-34

De Wööst bläuht bi de Harbarg vun den barmhartigen Samariter. Foto Rudi Witzke

As en Pastoor dissen Text as Predigttext för Sünndag vörsett bekeem, wöör hei bannig füünsch. Woans schull hei dorvun wat för sien meist vun Hartz IV leven Lüüd rutfinnen, woans kunn dat to den Hunger in Oostafrika passen, wo Millionen hungern un Hunnertdusen an Hunger un Dööst starven? Da kunnen bloots de Wöör vun den dörch de Gegen trecken Jesus mit sien Schnurrers sien, de nich Hütt un Mütt harren.

Denn aver güng ehm dörch den Kopp, dat ok de Rieken sik över de Wöör argern dään. Dat sünd doch ok Wöör gegen den Snack: Mien Huus, mien Aktien, mien Jacht, mien Rietpeerd. Een kann up disse Welt sik kein Schönheit köpen. De Lilien up dat Feld hebbt en veel smucker Kleed as de König Salomo in sien Riekdoom.
Dat is nich kommodig, wenn een bit nu hen glöövt hett, dat Geld de Welt regeert, dat Vermögen Sekerheit in disse unsekern Tieden geven kann, dat een sik för sien Geld allens köpen kann. Dat is keen Laberkraam vun arbeidschuue "Monarchen", dat is dörchgahns Meinen in uns Marktwirtschaft. Disse "Gloov" is miehr ünner de Lüüd as de vun enen leevvullen un sorgen Gott. Klingen Münten köönt wat regeeren, dat elkeen seihn kann. Een kann dat hüüt ok as in dunnemaals Tieden seihn: De Geldhüüs sünd grötter as Gott sien Hüüs. Dat Kimmbild vun Manhatten, de Skyline vun Frankfort un Honkong, Tokio un sogoor Peking, de Hüüsfronten sünd dat Afbild, wokeen de Welt regeert.

De Pastoor seggt sik, dat de Sinn vun dissen Text nich de Oproop to en naives Gottvertruun is. De Sinn vun den Text is de Oproop, sik vun en Religioon vun den Mammon frie to maken. Dorför schullen de Minschen den Weert vun dat eigen, persönlich Leven wedder entdecken. Den Weert wedder entdecken, den Gott mit elkeen Minschen taurechtkregen hett.

De Minsch hett in Gott sienen Sinn en Weert, den wi gegen den Kaptalismus defendeeren mütt. Den kann een nich in Cent un Euro, Aktien, Hüüs, Luxusscheep utdrücken.

Wi keent den Oproop: Gott orrer Mammon! Dat is kein Oproop to Askese, dat is en Oproop, uttowählen twischen Frieheit un Sklaverie. Wenn een sien Weert vun den Barg Geld, den hei hett, afleest, wenn een sien Riekdoom an ierste Steed sett, denn is he an't Enn Sklaav vun't Kaptaal.

Wenn een sik aver för Gerechtigkeit insett, denn wählt hei de Frieheit ut.

Dat Geld kriggt en unvörstellbore Macht över uns, wenn wi uns vun ehm Sekerheit vörmaken laten, dat Gefäuhl, för Geld allens köpen to können. Villicht säukt wi disse Sekerheit, wieldat uns bang is, wat ut uns ward, wenn wi old un süük warden. Denn kunnen wi för den annern en Nix sien, en Nüüms. De Sorg geiht to Recht üm. De Ängsten köönt beistig sien. Un de hebbt ehr Grünnen.

Wi mütt uns aver kloor sien, dat wi upletzt mit veel Geld, mit noch miehr Geld nich köpen köönt: echte Leiv. De kriggt een bloots schenkt. Disse Leiv gifft uns dat Gefäuhl, nich bloots en Nevensaak un to elkeen Tiet Utuuschbore to sien. En Minsch, den een leiv hett, is nich uttuuschbor, de is eenmaalig.

Gott will, dat wi dat beleven, dat wi een Minschen hebbt, de uns leiv hett un den wi wedder leiv hebbt.

Wenn uns Leven so sienen Loop nümmt, denn verstahn wi ok wat Jesus över dat överdreven Sorgen uns seggt hett.

Wenn wi för uns Gott utsäuken, dennso köönt wi Minschen finnen, de Gott för uns maakt hett. Denn köönt wi unsen rechten Weg finnen.

Nu wüßt de Pastoor, wat hei sien Gemeind seggen müßt. Hei sette sik hen un schreev de Predigt in een Rutsch.

Lilie to Fäuten vun den Barg Ardon. Foto Rudi Witzke