Talente

Predigt vun Sabine Stürzer

Vun de Deinste
Matthäus 25, 14-30

Dor war mal en Mann, de harr en wiede Reis vör. Un eh'r dat losgüng, leet he sin Knecht'n kamen un gew ehr sin Vermögen in Verwohrung. De een kreeg fief Talente, de annere kreeg twee un de drüdde een Talent. Jedereen kreeg so veel, as he wull verwalten kunn. Un denn reis he af. Un glieks as he weg weer, do nahm de Mann mit de fiev Talente sind Geld un lä dat good an un verdeen noch fief dorto. Grad so mak dat de Mann mit de twee Talente — de verdeen ok twee Talente dorto. Blots de mit een Talent, de mak dat anners. He güng ok los, awer he mak en Lock in de Eer un versteck dor sin Herrn sin Geld.

Na lang verlopen Tied kam nu düsse Knecht'n ehrn Herr wedder tohus un reken mit ehr aff. Do kam toierst de to em hen, de fief Talente kreegn harr. De bröch noch fief Talente mehr mit un sä: "Herr, fief Talente harrst du mi gewen. Süh, ick heff noch fief Talente toverdeent." Do sä sin Herr to em: "Dat hest du good makt! Du büst en goode Knecht, up di kann man sick verlaten! Öwer wenig büst du tru west, ick will di öwer veel setten. Gah rin na din Herrn sin Freudensaal!" Un denn kam de Knecht, de twee Talente kregn harr, un sä: "Herr, twee Talente harrst du mi gewen. Süh, ick heff noch twei Talente toverdeent." Do sä de Herr to em: "Du hest din Sak good makt! Du büst en goode Knecht; up di kann man sick verlaten. Du büst öwer wenig tru west, ick will di öwer veel setten. Gah rin na din Herrn sin Freudensaal!"

Un toletz kam denn ock de, de man een Talent kregn harr, un sä: "Herr, ick wüß ja, du büst en harte Mann. Du wullt maihn, wo du nich sait hest, un du wullt arnten, wo du niks int Land bröcht hest. Dorüm war ick bang dorbi un güng los un versteck din Geld ünner de Eer. Süh, dor hest du dat wedder!" Do sä sin Herr to em: "Du büst en leege un fule Kirl! Du wüßt dat good, dat ick dor maihn will, wo ick nich sait heff, un dat ick arnten will, wo ick niks int Land bröcht heff? Denn harrst du min Geld wenigstens up de Bank leggn müßt. Denn harr ick nu, wo ick torügkam, min Geld mit Tinsen wedderkregn. — So, un nu nehmt em dat Talent aff un gewt se den, de tein Talente hett. Denn jedereen, de wat hett, kriggt soveel to, dat he mehr as genog hett. Awer den, de niks uptowiesen hett, den ward ock dat noch nahmen, wat he hett. Un nu smiet' den Knecht, de to niks to bruken is, rut, dorhen, wo dat ganz düster is. Dor gifft dat blots Weenen un Tähnklappern.

Översett vun Johannes Jessen

De Gnaad vun uns Herrn Jesus Christus und
de Leevde Gotts un de Gemeinschaft vun
den hilligen Geist wees mit Se.
Amen.

Leeve Gemeend,

in dat Evangelium vun hüüt is vun Talente de Reed.

Amphoren. Bild: Rüdiger Uwe Eichler/Pixelio

Nu heff ik erst maal nakeken, woher kümmt denn dat Woort "Talent" eegentlich? Talent is griechisch un heit: Gewicht. Bi de Babylonier weer "Talent" de Nom för
eene Maat-Einheit. Will seggen: 1 Talent is so veel, as Water in 1 Amphore vun normale Grött rinpasst. Dat sünd so bummelige 27 kg.

Wiel dat nu denn doch so'n beten unpraktisch is, ümmer mit en Amphore un Water to hanteern, hett en talentierte Koop sik dat mit de Münzen utdacht, un de Münz heit denn "Talent".

To de Tiet, wo uns Geschicht speelt, weer dat Talent sotoseggen dat, wat hüüt de Euro is — un wat för uns de Cent is, weer to domaalig Tieden de Obolus.

För een Talent kunn man een ganzes Seilschipp kriegen. Bloots dormit wi uns all so'n lütt beten vörstellen köönt, wo veel Geld de Mann in de Geschicht siene Deeners anvertruut hett un worüm de een Deener dat mit de Angst to doon kreeg un dat Geld leever in de Eerd verbuddel, as dat he dormit spikuleert.

In Talente sünd aver ok de Stüürn to domaalige Tiet afrekent worrn, un Stüürn sünd ja Afgaven. Öberblieben is denn dat Woort "Gaav". So hett sik dat mit de Tiet in de Språåk fastsett, dat Gaven, tominst de gooden Gaven, Talente sünd.

Un nu bin ik al hier in uns Tiet. Wenn wi hüüt vun Talente schnackt, denn meent wi de gauden, weertvullen Gaven, de jeder vun uns vun Gott mitkreegen hett. Jedeen hett Talente. Se und Se und Se ok. Jedeen kann wat richtig good!

Un dorüm gifft dat hüdigendags 'ne ganze Menge Tuusch-Krinks. Dor drååpt sik Minschen, de ganz verschiedene Saken köönt. De een kann good Koken backen, de anner kann 'n beten wat an't Auto repareern. De een kriggt de Finsterschieven
richtig kloor, de anner hett Spååß doran, op de Kinner ut de Naverschop optopassen.

Ünnerscheedlich Broot. Bild: Wikimedia Commons

Hunger. Bild: Wikimedia Commons

Broot un Wader. Bild: Juan Flanders/Pixelio

För jede Stünn, de een wat för een anner deit, kriggt he een Talent. Un för jede Stünn, de een anner wat för em deit, mut he een Talent betohlen. So warrt glieks kloor: Jedeneen sien Talent is gliek veel weert.

Keeneen mutt denken, dat sien Talent nich bruukt ward. Nee, dorüm hett Gott de Talente ja so ünnerscheedlich verdeelt: dormit wi uns gegensiedig en Freud maken köönt.

Muskanten. Bild Falckenthal/Wikimedia Commons

En goodes Bispeel hebbt wi hier direkt vör uns Nees: Min Naver Jürgen Stünkel und sien Fründ Henry Fischer. Se hebbt veele Johren lang in ehr Berufe arbeidt un weern heel fliedig. Nu sünd se in Rente.
Dor hebt se keken: Wat köönt wi doon, wat för Talente hebbt wi, womit künnt wi anner Lüüd en Freid mooken?

Musik! Musik höört all Lüüd geern. Nu gaht se spelen, maal to'n Gebortsdag, maal to'n Jubiläum, maal bi'n Hochtiet. Vun dat Geld, dat se dor verdeent, kööpt se sik
niee Instrumente. Op den anner Siet gaht se to de olen Lüüd in't Olenheim
oder in Senioren-Krink speeln, reinweg bloots ut Spaaß an de Freud.

Över vele vun de olen Lüüd ward seggt, se weern dement, de kriegt rein gor nix miehr mit. Aver denn, denn kaamt de Beiden mit ehr Musik... Un dat Singen un dat Lüchten in de Oogen vun de Lüüd, dat is denn Dank naug.

Lektorin. Bild na Wikimedia Commons

Süh, dorför hett Gott uns de Talente geben. Man mutt se bloots seihn orrer föhlen,
dat is nich jümmer so ganz eenfach. Mennichmaal is dat so as bi mi: Mi het vör bummelige drei Johren uns Pastor Heisel anschnackt, he künn sik vörstellen, dat ik Lektorin warden kunn.

"Ik, Lektorin? Wat maakt de denn? Wat? Gottsdeinste fiern? Nee, dat kann ik nich, dor heff ik keen Maut to."

"Se köönt dat!", hett uns Pastor seggt.
"Drööf ik mi dat noch maal överleggen?"
"Ja, dat drööft se, liekers, ik weit se köönt dat."

Un denn hett dat in mi arbeidt. "Wenn he mi dat totruut, denn hett he wat seihn, wat ik nich seihn kunn." Un dat sünd de twee Saken, de mi so wichtig dünken:

Wenn een to Se kümmt un seggt: "Dat maakst Du aver good, dorto hest Du ja richtig Talent" — denn glöövt Se dat ok, denn nehmt Se dat Loff an!

Denn nich seggen: "Och nee, ik weit nicht..." Nee, freugt se sik, dank se uns Herrn för de Gaav.

Mautmaken is en Talent

Dat is mi so wichtig: Truut Se sik wat! Jedeen kann wat! Dat mutt ok nich allens för umsünst sien orrer sogor noch Intritt betahlen. Nee, dat dröff vermengeleert warden, so as bi uns beiden Musikers hier.

Un op de anner Sied: Wenn Se seiht, dat een en gaude Gaav, en Talent hett, denn maakt se ehr oder em Maut, dat ok to bruken. Seggt se den annern: "Ik weet, du kannst dat un du schaffst dat!"

Ok Mautmaken is en Talent! Mutt ja nich glieks so utseihn as bi de Spaaßmakers in den Ferienclub.

Jesus heilt; maalt vun Gabriel Max

Woans is dat mit uns groot Vörbild, mit uns Brauder Jesus Christus? He hett doch vun unsen Vadder in Heben ok vele gaude Talente, Gaven mitkregen. He hett doch ümmer wedder to de kranken und lahmen Lüüd seggt: "Stah up und gah! Du kannst dat, dien Gloov hett di holpen."

Un mehr as Gottvertruun bruukt wi hüt ook nicht.

Kiekt wi noch mol op uns Geschicht: Jedeen Deener hett von den Herrn so veel Talente kregen, as na sien Meinen gaud för em sünd. De eerste un de tweete Deener harrn denn ja ok den Maut, wat ut de Talente to maken. Ja, se sogoor to vergröddern.

Un de Drütte? He harr so veel Angst, dat he sik nich truut, wat ut dat Geld to maken. He meint, de Herr is streng, so'n richtig harden Minsch, de bloots ümmer kassieren will un nix dorför deit.

Liekers, is dat so? Will Gott jümmer bloots wat vun uns hebben? Gifft he uns nich ok wat?

Gifft he uns nich dat Wichtigste? Vertruun!

Gifft Gott uns nich de Talente un sien Vertruun, dat wi se ok annehmen? Wat is leger — wat doon un riskeern, dat du di ook mol blameerst, orrer hensetten un nix maken?

Jesus heilt en Blinden, Bild maalt vun Duccio, in Wikimedia Commons

Ik find dat ümmer so trurig, wenn een gor nix maken deit. Kloor geiht ok maal wat scheif, kloor kunnst di ok maal blameern. Na un? Geiht dorvun de Welt ünner? Nee, as wie Lopen liernt hebbt, sünd wi doch ok ümmer wedder upstahn, so lang, bit wi nich mehr ümfolln sünd.

So is dat ok in uns Geschicht. De Herr is en lange Tied ünnerwegens west, veele Johren. So harrn de Deeners veel Tied, wat ut dat Geld to maken. Kloor, nich jedes Geschäft bring glieks 100 Perzent Gewinn, nee, geiht ok mol wat in de Grütt. Un? Opstahn, wiedermaken, dat nächste Maal ward dat beder.

De een oder de anner vun Se kann sik bestimmt noch op min eersten Gottsdeenst hier besinnen... schnackt wi lever nich mehr dorvun! Uns' Herrgott is so fründlich, mi noch en beten Tiet to laten, dat ik wat ut min Talent maken kann, dat ik leern drööf, sekerer to warden.

Wo veel fründliche Minschen harr ik nich kennen liernt, wo veel nette Schnacks harr ik mit de Minschen nich hatt, wo veel Riepen und Annerswarrn harr ik nich beleven kunnt, wo veel Freud harr ik nich föhlen kunnt, wenn ik min Talent eenfach in de Eerd inkuhlt harr, staats op min Paster to höörn!!!

So verstah ik de Geschicht. Maak wat ut din Leven!!! Wees nich bang, de Herr bestraft bloots den, de nix mookt.

Laat Se doch nich to, dat Se an't End von Leven, wenn Gott fraagt, wat Se ut ehr Talent maakt hebbt, bloots mit Huuln un Tähnklappern antern köönt.

Kiekt Se!
Kiekt Se na beide Sieden.
Kiekt Se: Wat kann ik, wat will ik,
wat kunn mi Spaaß maken?
Un kiekt Se:
Wat kann mien Naver?
Wat kann de Minsch blangen mi?
Un denn segt se em dat ok!
Un wenn een kümmt un Se Maut maakt,
denn nehmt Se dat an!

Un Gott sien Freeden,
de wiet över dat ruutgeiht,
wat Minschen sik utdenken köönt,
de sall Juuch Hart un Juuch Gedanken fastholln bi Jesus Christus.

Amen.

Fisch as Teiken vun Christen