Wenn nich de Leev den Utslag gifft…

Vun Rudi Witzke

Woans kann een över de Düvelien in Palästina, Israeel, Libanon, den "Nahen Osten", as wi seggt, un de "Schurkenlänner", as G.W. Bush se betekent, so schrieven, dat dat allens in de Reig kümmt?
Egentlich brukt een blots akråt up Mose, up Allah, Jesus un Vadder Gott un so wieder to hören, schon renkt sik allens in. Un dat is wohrhaftig nu narrns so. Un liekers aver de Wohrheit.
Aver seih di vör: Du kannst mit Jesus dienen Spott drieven, villicht sogoor Witze över de Juden maken, aver ja nix över Moslems ehre Böveren seggen, wat se argern kunn. Denn sünd besünners de Islamisten böös ævelnehmsch, de in jümmer leger warden Dullheit nich vergeten, wat de Kolonisatschoon jüm un anner Inheimsche andaan hett. Se sülven weern nich beder bi ehr Toven un Unnerdrücken in Irak, Syrien, Ägypten, Nordafrika, Indien usw. Veel Bloot is flaten.

Wenn se hüdigendags to nah kümmst, denn schriet se up. Noch leger: Denn brennt Fahnen un Hüüs. Denn tovt de Straat. Denn bringt se sogoor unschullige Minschen üm. De Islamisten, de een nich mit Moslems verwesseln dörf, willn in uns Daag gegenan gegen Globaliseeren un Säkulariseern in uns Länner vun'n "Westen". De Islamisten willn ok hier överall dat Seggen hebben, dat dat de enkelten Minschen na ehr Meinen un ehr Wies "beder" geiht. Dor paß aver up! Globaliseeren is för se wat Leges. Un een Land ahn een Gott is in grote Gefohr. Dat is woll wohr.

Aver mit ehren Gott kaamt wi Minschen in't Avendland nich trecht. Kannst allens in den "Koran" nalesen: Sure 3:4 "Die Allahs Zeichen leugnen, ihnen wird strenge Strafe; und Allah ist allmächtig, Besitzer der Vergeltungsgewalt." Wokeen mehr weiten will, de schull dat in de Artikel vun Dr.Younus Shaikh nalesen. De weit mehr. Un dat wi mehr weiten, dat is wohrhaft nödig.

De Kriege in Afghanistan un Irak, dat weer un is woll groten Schiet. Woans köönt wi uns wehren gegen El Kaida, as se sik nömt? Guantanamo un de scharpere Schinnerie bi't Utfragen vun verdächtige "Gotteskrieger", to de wi Folter seggt, verlövt mit Ünnerschrifft vun Herrn Präsident Bush, is up alle Fäll de falsche Weg.

Jesus dörfst höhnen un spotten: Den Teikner Rops, as he Therees un Jesus schimpt, hett domaals nüms wat doon, de hett unstråft solk Christenspötterie wieder dreven. Un dat gifft noch veel legeren Spott bit hüüt hen. Segg mi: Wat schull dat letzt vun den Star Madonna mit dat Krüüz?

Wi seihn: De Saak is doch woll wat viegelinscher un deepsinniger un verdreihter as sik över Biller un een Woort vun'n Papst upregen. Ik will maal blots in een Eck wat lüchten un dorbi an uns Nees faten un na Weeg söken.

B. Raddatz, en kloke Kopp, hett een Anter, de ok wedder argern kann: "De Miejhöhner-Hümpel mit de velen Deerten is hülploos un starvt, wenn he keen Königin mehr hett. De ‚Minschenhupen' is hülploos, wenn keen Gott em wiest, wo't lang geiht."… Blots de harr de Kräfft, de bit to beide Assen in'n Maatsch insackte Koor wedder gängsch to maken.
Un denn makt he sik de Mööh un unnersöcht allens, wat uns Leven hüüt un nu bestimmen deit un swoor makt, wat wi dat för wohr hebben willn orrer nicht. Ne, üm Himmels willen, ik warr nu nich lang un breid översettten, wat he allens rutfunnen hett. Twei Saken nehm ik aver maal, dat wi över nasinnt: De Flimmerkist un uns Ümgang mit de Tiet. Raddatz schrifft över de Flimmerkist un annre minschlich Noot:

"Dat dat in de Johren to en Volkssüük woorn is, dat Fernsehen, hett sien Grünnen nich so dull mit sien Macken, mehr in sien slechtes Wesen. De einfache Druck up den Knoop verdrifft Millionen binnen leddige Minschen ut ehr Eigenleven, rümt de Winnen vun den Bregen ut, makt de Harten leddig. Gliek Opium orrer Heroin makt dat Manns- un Fruunslüüd vun elkeen Öller mit Verlööf, ja mit Schuul vun unsen Staat süchtig. De Wahnstuuv ward to en Rummelplatzbaud. De Rest vun Tosamenhollen in de Familje ward twei makt, innig Snacken is gor nich mehr mööglich. De Kinner kaamt nich to rechten Tiet in de Puuch, de Upwussenen warden vun ehre Schrievdische wegjagt. Den ganzen Abend un de halfe Nacht flimmert dat. Trüüch blifft en groot Leddigkeit. De hett nu nix mit dat mickerige Progamm to doon, dat anbaden ward.

Programm? Gifft dat een Düvel, de dat trecht kriggt, Dag för Dag un Stunn för Stunn disse Avermillionen ut ehr Heimaat-, Geföhls- un Geistesleven Verdrevenen mit jümmer frischen Nohrenkraam to versorgen, jümmer Nieges ruttoklamüstern, sik jümmer noch maal uptorieten un upregender to warden, sik nich to wedderhalen?

Een Düvel, de jümmer paraat steiht, di den "Groten Zampano" vörtospelen, ahn dat he maal di beten groff de Wohrheit seggen dörf? Elkeen veerbeenig Esel finnt sien Diestel sülven, blots de tweibeinige mutt vun de Amm Kiekschapp bit in den Nachtslaap fuddert warden." —

Mit een Fudder, dat he sülven mit sik un de Tiet nix mehr anfangen kann. Dat swoor in de Maag liggt. Un dat sien Slaap vun wille Drööm regeert ward.

Un to den Ümgang mit de Flimmerkist kümmt een anner Saak: Graad hest noch Tiet, dien Stunnen vör de Flimmerkist to verjuxen, dor is för Gedüür keen Platz. Allens mütt gau gahn.
Dat is so, as wenn de Jüngst Dag vör de Döör steiht: Allens willst noch maal utprobeern. Allens geneten, bevör de Stunn kümmt, wo nüms mehr wat helpen kann.

Kennst em, den Dämoon, de di to Iel andrifft? Dat is de Angst. Dat is de ‚Weltangst', de to vele Minschen vun hüüt to faten hett. So warrst du to en Dänzer up'n Vulkaan. De Angst hangt nich mit bestimmte Saken in de Tokunft tosamen. Se kümmt vun narrns. Ja, vun narrns! Un se is de Ursaak för de Gier na ‚Leven'. Togeven deist dat ja nich. Du muttst di aver wehren.

"De Minsch, de dissen Striet bestahn mutt, waßt nich an em. He ward upreven. He stritt nich vun en faste Steed ut för wat, he fecht un wehrt af up de Flucht. Un sien Waffen sünd Spötterie, sik up grote Pierd setten un Kattenschuligkeit. Nau as de Rotzjung up de Straat wiest he sien Schicksaal grinsen de Tung. Em fehlt de lüttste Spuur Insicht, aver he ist vull Dickbrösigkeit."

Hans Sedlmayr hett vör lange Tiet en Bok schreven mit den Titel "Wi hebbt de Midd verloren!" Schon dor steiht den Sinn na: Dat Unheimliche, dat Sükenhafte, dat Dode, dat Vergammelnde un Pierte, dat Tarte un Gråfe, dat Swienäglige un Hisste, all disse Todaten un Sieden vun Unminschlichkeit fallen över de Minschen her, över se un ehr vertruut Ümgegen, de Natuur un all ehr Vörstellen un ehren Gloven. Se maken ut den Minschen een Ruin, een Automaat un Legeres, een Liek.
Un woans kamt junge Lüüd mit dit Gruun trecht? Gruun versöken se mit Gruun to verjagen. Se seggt, se mütt en "Kick" hebben. Dorto höört denn Bunjee-Hopsen, Exorzisten- un Zombie-Filme. Wi regt uns up, dat sik de Jungs un Deerns so een Schiet "rintrecken" mütt. De 110 Phon in de Discos köönt ok nich up Duur de Angst verdrieven.
Wokeen dat nu gor nich uthollen kann, de geiht up de Flucht. De sluckt Pillen un sprütt Heroin, bit dat he orrer se en Wrack is un afschrammt.

Nu nich glieks "Quaatsch!" schrien. In disse Levensnoot söökt Minschen in de Religioon en Anter. Mohammed Atta, Zacharias Mussawi un Kamel Daoudi sünd nich in ehr Heimaatlänner to'n Gloven "erweckt", dat is in Hamburg, Marseille, London un Montreal passeert, dat ut glöven Moslems Doot bringende Islamisten, "Dodesmaschinen" worrn sünd. Un dat geiht noch jümmer so wieder. Denn hebbt de groten Drahttrecker lichtes Spill, den Westen, de för se leger as Sodom un Gomorrha is, antogriepen. Un de Islamisten hebbt dor een Sinn in ehr Leven funnen.

Ik denk, dat reikt eerst maal. Is een verdüvelt Situatschoon. Un ik sermoneer ok nich lang rüm, wat ik dorto mein. Mi schuddert. Elkeen sammelt elkeen Dag vele, vele Narichten un grüvelt sülven.

Villicht köönt wi överein kamen: Wi brukt Wiespahls un Anwiesen. Un de hett för uns Eck, de sik Abendland nömt, Mose vun Vadder Gott kregen un de Minschen wiedergeven. De stahn in dat Ole un Niege Testament un nich in't Wirtschafts-Magazin "Manager". Dat willn vele vergeten orrer hebbt dal al vergeten.
Uns sünd Wöör un Gedanken, Dögten un Vörbiller geven, de uns drägen köönt. Ik mein, dat dat helpen deit, wenn wi maal to'n Anfang nalesen, wat in 1. Korinther 13 steiht. Ik översett maal beten frie:

"Un wenn ik mit Tungen vun Minschen un Engels reden wöör,
haar aver keen Leev,
dennso klüng dat blots liek Kopper
orrer en scheppern Getingel.
Un wenn ik reden kunn,
wat blots en Propheet so kann,
un wenn ik allens weiten dä,
wat süß för uns verstaken blifft,
ja, wenn ik so klook weer as uns Vadder Gott sülven,
un wenn ik den Gloven harr, so stark,
dat ik Bargen versetten kunn,
dat harr doch allens keen Weert,
wenn nich de Leev dorbi denn Utlslaag gifft.
Ik weer nix."

Un dormit will ik Sluß maken. Dat lohnt sik, wieder in dat 13. Kapittel vun den Korinther-Breef to lesen. In Leev willn wi eenanner jümmer "Shalom!", "Salem!" un "Gott geev uns sienen Freden!" wünschen un so denn ok leven. Laat de Spötter spotten, se köönt uns duern! Un laat de up'n Steert Peddten toven! Wi mütt minschlich leven, so köönt wi jüm un uns helpen. Wohrhaft mutt wi sien. Harten mutt upslaten un Gier na Macht utdrögt warden.

Shalom — Salem — Gotts Freden mit Di!

Befraagt bi mien Schrevenes heff ik de Schiever Burkhard Raddatz un Hans Sedlmayr, Wikipedia över Islamisten, de Bibelöversetter Schade un Jessen un den Koran, Orbis Verlag, 1993, München.

Intressant is ok: De eerste Deel vun den Essay "Der Islam und die Frauen".
Den tweeten Deel finnt Se hier.