Ut Krüff un Stall

Gedichten to Wiehnacht vun Cord Denker


Droom-Geschenken

In'n Droom — dat weer de depe Nacht —
dor hebbt mi vele Biller lacht.
Dat güng jo stracks op Wiehnacht to,
dat weer een Tied ahn Rast un Roh.
Wat schull man schenken, weer de Fraag,
un ik harr doch noch nix vör't Oog.
Doch denn — as lach de Dannenboom —
kääm de Idee: Verschenk een Droom:
En Wulk, op de een Engel sitt,
en'n gülden Klumpen Steemen-Kitt.
En Land-Strich, wo dat Lachen wohnt,
en Blinkern vun den Kugel-Moond,
un Sonnen-Ogen, frisch un blank,
un eenen groten Töller Dank
för allens, wat de Wiehnacht bringt,
wenn Dannenbööm dat Kind besingt.
De würzig-söte Lichter-Luft,
en Büdel Halleluja-Duft,
dat Juuchen, wenn de Wind di eit
un di na Kuckuckshusen weiht.

Un Flegen, de ut Zucker sünd
för jedeen Zuckersnuten- Kind.
En Karussel mit witzig Wöör
stell ik di Wiehnacht vör de Döör.
En Teddybär mit Slicker- Tung:
He slickt di af un du bliffst jung.
Un wat in Droom noch allens geiht,
dat schick ik di as Wiehnachts-Freid.
De Reisen an den Palmen-Strand,
de heff ik massewies to Hand:
Dat Droom-Schipp liggt dor vör dien Huus,
de Bord-Kapell speelt Reise-Blues ...
Doch, mag wol sien, bi Ehr un Em,
de beiden wüllt na Bethlehem,
se söökt in't wiede swatte All
dat Wunner dor in Dörp un Stall.

Denn schüttel ik noch mal den Boom:
Pardautz, dor fallt de Reise-Droom
un fallt de beiden vör de Fööt:
Droom-Schenken maakt dat Leven sööt!
Un dor is al de Engels-Kutsch,
dat se dör alle Tieden flutsch,
tweedusend Johrn geiht dat torüch,
un över düsse Tieden-Brügg
landt se in'n Droom bi Krüff un Kind
un markt, dat se ganz glücklich sünd.
Man böögt dat Knee un singt en Leed,
dat man vun ganz, ganz fröher weet.
Un wenn de Minsch, de Minsch vun hüüt,
den Gottessöhn dor liggen süht,
föhlt he sik wiehnachtlich beschenkt,
dat he nich mehr an Schenken denkt:
Dat Grote, dat Gott geven deit,
dat is dütt Kind, de Wiehnachtfreid!


Krüff. Bild: Wikimedia Commons

Cord Denker,
na en Gedicht vun Gina Ruck-Pauquet

 

Ut Krüff un Stall
Melodie: O du fröhliche (EG 44)

Steern un Dannengröön
Gott-Kind, Minschensöhn,
Jubelsang maakt de Nacht so wied.
Wo Klagen klüngen,
höört wi een Singen:
Leeder kündt uns all en nie'e Tied.

Jesus, Lichternacht,
Gott-Minsch, de uns lacht:
Dien Gebuurt warmt de Welt ehr Hart.
Freid will sik wiesen,
röögt sik ganz liesen:
Heven kümmt to Eerd, dat Freden ward.

Klingt ut Krüff un Stall:
Freden för uns all,
dat de Welt to en Tokunft findt
ohn Hass un Lögen,
ohn Recht to bögen:
Christus, Gott un Kind un uns en Fründ.

Jesus, Leederklang,
Völker singt di Dank.
Leven gröönt vör dien fründlich Oog.
Glocken schüllt klingen,
Wiehnacht to bringen!
Segen, segen uns de goden Doog!

 

 

Swatt is de Nacht
Melodie: Stille Nacht (EG 46)

Swatt is de Nacht,
ruug is de Nacht;
Düüsternis hett de Macht.
Achter 't Swiegen kruupt Angst in de Welt;
Sorgen hebbt uns de Tokunft verstellt:
Welt, wo drifftst du op to?
Welt, wo drifftst du op to?

Koold is de Nacht,
still is de Nacht;
Lichterschien fallt nu sacht
un liggt warm op en Kinnergesicht,
gifft uns Leven en fründliche Richt:
Welt, dien Tokunft is dor!
Welt, dien Tokunft is dor.

Hell is de Nacht,
warm is de Nacht,
Angst verleert all ehr Macht.
Kinnerlachen verwannelt de Tied;
Freed kümmt nähger
na Hass un na Stried:
Welt, en Kind is dien Gott!
Welt, en Kind is dien Gott!


24.12.2021


na baven