Hasso läärt de Welt kenn'n

— Oostfreeschkes Platt —

Dat eerste Schlikken un de Röäk van sien Moder hett he in een warmen Welt spöört. Noa een poar Doach — as he dat eerste moal so'n bietji ut sien Oogen luustern kunn — seech he disse
warme Welt. Dat wee een grooden Wilgenkörf — utpolstert mit een dikket wittet Schoapfell. Sien Moder leech dor lang in. Fief anner lütt Hömels, de aal netso utseegen as he, tapsen dor ok noch rüm. Särß Kinner har sien Moder kräägen. Fief Geschwisters ween dat, mit de man sükk verdroagen muß — wat schull dat noch gääven? Na joa — Melktankstäen har Moder joa genooch.

Sien Tapphoahn, dat wee de tweete van loots vörn. Dor gung nümms anners bi — jedereen har sien eegen Zitze. Üm de Verpläägung geev dat eers moal keen Meut. Dat anner wür sükk denn all finn'n.

Ätenfoaten wee de eerste Doagen noch reschkoapen stuur — Wenneer see dat achter sükk harn, mussen see ok nödich wäär schloapen. See harn keen Tied, sükk to taagen.

Noa good veertein Doach seech dat all heel anners ut. Jedereen wull weeten, well de Starkste wee — dor muß man sükk all düchtich behaupten in dat Spill.

Dat wee een trüllern un jiepsen in de grode Körf — wo Moder dat blods uthull!
Wenn hör dat tovööl wuur, geev dat ok all moal een achter de Ohrn. Ov Moder leet wat hörn, wat gannich frünnelk klung. Dat harn see aal mitnanner gau spitzkrägen. Hör lütji Huus wee eens Mörgens nich mehr groot genooch.

Neeschierich as so'n lütten Hönermors mussen see kieken, wat dat anners noch geev as Wilgenkörf, Schoapfell un Moder. Djiiiee...., buten vöör hör lütji Huus wee dat man bannich glatt. Dat gliem hör so bruun un blengerich an. Noaderhand hett he to weeten kräägen, dat sien Minschen dor Parkett an särgen. Een komischen Noam föör so'n Ding, dat nich jaueln un blääken kunn. Keen bäten bewäägen dee dat Parkett sükk — kunn man joa nichmoal mit jachtern. Leech eenfach blank un stief up de Grund, dat Deert, un leet sükk van jedereen mit Footen begoahn. Dat kunn hüm nich ankoahm'n — meen he. Wo foaker hüm in sien Lääven noch Footen tomööt koamen würn, dat kunn us lütt Hasso to disse Tied noch nich weeten. Man good so — anners har he säker keen Spoaß mehr an siene Kindheit hat.

Schaapfell up Parkett — so is dat mit den Korv!

Dit Belääven is joa man noch een Settji hen — he is joa man eers ankoamen in disse Welt.

Wat givt dat aal to erkunn'n un ruttofinn'n!

An de eerste Stäe steit up Stünds noch bi Moder Kraft hoaln un schloapen, oaber dat schall sükk dries ännern. Een poar Wäken is he joa eers in d' Paradies.

So kikkt he sien lütji Welt an — in de dat so moi schulich is. Un in de dat jümmers so moi pingelt un klöätert — wenn man irgendwons an lukkt. Is dat to foast wääden, kummt ok woll moal een langen Stäel mit fusselich Hoar an d' ünnerst Ennen achter een to. Oaber denn kann man moi in Moder rinkrupen un sükk verstäken — un niks passeert.

As ik all sächt hebb — een poar Wäken.

Dat word lächt — de Nacht is vöörbi. De Sünn blenkert so moi över dat Parkett — an disse Noam hett he sükk nu all wäänt — is up Schlach een annern Stimmung in d' Huus.
Doagenlang sünd fröäm Gesichters üm hör to — jachtern mit de een ov anner — tiern sükk komisch — un sünd wäär wäch.
Un jedetmoal fäält ok een van sien Süsters ov Broers.
Vörmörgens sünd wäär Jachtergesichter in d' Huus. He luurt heel sinnich achter Moders Been vöör — un schwupps, is he in Düstern.

Aal Fiepen un Kraben nützt niks — dat blivt düster.

Dat schlengert un schokkelt — wenn he wuß, wat een Achterboahn is, kunn he dat woll doarmit verglieken. Blossich — Achterboahn'n sünd hüm in sien lütjiet Lääven noch nich över d' Padd lopen. Un Hundetransportkörven sünd hüm ok noch nich tomööt koamen. So weet he gannich, wat los is — he weet bloß, dat he Moder nich finn'n kann.

Rüken deit dat so oarich — sien fiene Nöäs sächt hüm ok niks Bekannts.

In sien Ohrn kruupen fröäm Stimm'n. Een dunkeln, een 'n bäten wat hellerder — richtich melodisch — un een poar Jichterluuden. Üm sien düster Veerkant moot bannich wat loswääden.
Harrijeses — he moot sien Oogen tokniepen.

Un so geiht dat wieder:
Hasso kriggt en nieg Familie