Nachtlääven

— Oostfreeschkes Platt —


Dat is doch niks föör di — disset Nachtlääven!, har Mama annerletzt moal to Benno sächt. Benno, dat wee Gesines groode Bröer.
Sini wuß dor rein överhaupt niks mit antofang'n. Veer Wäken wee dat woll all her. De eerste Doagen dornoa har see dor düchtich över noagrübelt — man, nu wee dat in hör Kopp all so 'n bäten wäär noa ünnern suust.

Van d' Kaarktoorn in d' Dörp her har dat jüüst twalf moal bummerd.
So wiet kunn see all tell'n. Dat har Opa hör bibrocht. See muß dor woll noch de Fingers to nähm'n, oaber dat hulp sükk.

In d' Vöörjoahr keem see noa de School, denn wuur dat mit dat Tellen säker flink mehr — meen Opa.

Irgend so een fienet Jiep-Jiep har hör ut de Schloap hoalt.
Dor wee dat nochmoal — wäär Jiep-Jiep.
See har de Hannen heel fast to Füüsten moakt un luuster mit groode Oorn. Hör Oogen mussen sükk eers so'n bietji an dat halfe Lucht wään'n.

Net boaben hör Koamerfinster stunn de blengerige witte Moand an d' Hääven. He wee so rund un dikk as Sünnerkloas sien Geschenkenbüdel, wenn he dor an Winachen mit up Tour gung.

Sien helle Luchtfingers wiesen dör de Schieven jüüst up de Stää an de Müür, wor hör Hampelmann hung. De har se annerletzt van Opa to Geburtsdach schunken krägen.

Doch wat wee dat? See luster mit stiere Oogen up de Stää — see kunn dat nich glöven, wat see dor seech.
De Schlakkerkeerl bewääch sükk joa. Jiep-jiep sään sien Aarms un Been'n bi elker Drei.

De Moand sien Luchtfingers loken heel sinnich an dat Tünzelband, dat Opa dor an fastmoakt har.

See kunn hör Oogen gannich wächdrein — jümmer muß see dor wäär henkieken.

De dikke runde Moand trüller an d' Häven stilkens so 'n bäten wider up siene Boahn, un siene Luchtfingers kroopen so dwars an dat Müürwaark lang dör Gesine hör Koamer. Un allens, wat see to foat kreegen, dat fung an to lääven. In hör Koamer gung dat bold so tokeer as in Hülterbü. Wu dat dor tokeer gung, dat kennde Sini — dat wiesen see Sönndachs noamiddachs jümmer in d' Kiekkassen.

Ut de Billerkist wuß see ok, dat man dor mit nümms över schnakken drüff. Denn kunn man dat näämich nich mehr belääven — un nu wee see ok heel wies to weeten, wat Moder annerletzt dormit meent har, as see to Benno sää:

Dat is doch niks föör di..., disset Nachtlääven.


Den Text hett Ewald Eden för ju schreven. He is links to sehn.

De Biller hett Kensise Anders för ju maalt. Se is rechts to sehn.


9.11.2010


na baven