Nikolaus in de Bredullje

vun Billa Frerich

Dat güng op den Nikolausavend to, un Sankt Nikolaus möök sik Sorgen, wat he ok de Wünsch vun all Kinner un Deerten erfüllen kunn. Denn he harr en groot Hart, 'neem ok de Deerten in Platz funnen.

De mehrste Arbeit harr he al erledigt. Dorbi harr he op acht, dat he praktisch vörgüng, dat he nich allens enkelt un separat erledigen müss. Dat sehg denn so ut: De Wunsch vun de lütt Irmela weer en Katt to'n Spelen un Leevhebben. De Wunsch vun de Katt Minka, de eensam in't Deertenheim seet, weer en leevtallig warm Tohuus bi de Minschen. Dor müss Nikolaus bloots de twee Ennen tosamenbringen! Man dat geev ok noch den Wunsch vun Mimi de Huusmuus bi Irmelas Öllern. Mimi un ehr hele Sippschaft wünschen sik, dat keen Katt in't Huus keem un dat jümmers noog Kees, Aavt un Knabberkraam geven wöör. Nikolaus harr lang överleggt un opletzt beslaten, dat Minka noch extra en buntes Kattenspeeltüüch kreeg, dat se sik nich för de Müüs intresseern dä, un Irmelas Öllern kregen en Appelboom-Settling schenkt. Nikolaus weer höpen, dat se den inplanten un to en staatschen Appelboom hoochtrecken wöörn, dat de Müüs tominnst alltied Äppel hebben wöörn. Dat weer man en swacke Höpen, man dat weer even swoor, all Wünsch togliek to erfülln. — Den Wunsch vun Irmelas Öllern kenn Nikolaus ok, man den harr he nadrücklich bisiet schaven. De Wunsch weer, dat de Müüs endlich ut't Huus verswinnen wöörn... Woans schull dat tosamengahn mit de Muusfamilie? Woso wünschen sik Minschen wat, wat anner Lü ehr Wünsch toweddern stunn? Dat weer doch to un to argerlich. — Wünsch vun opwussen Lüüd bruuk he nich erfülln, sä Nikolaus sik.

Ja, mennigmaal harr he dat nich licht. Jüst seet he un gruvel över en Zeddel vun en lütten Jung, Nico heeß de. "Leve gode Nikolaus", stunn op den Zeddel, "ik heff bloots een Wunsch: Ik will nich mehr na School gahn. Dat is ööd dor, un ik much veel lever Football spelen."

Nikolaus wüss bi'n besten Willn nich, woans he düssen Wunsch erfüllen schull. In Düütschland — dor keem de Wunschzeddel her — geev dat doch Schoolplicht! Dat heeß, all Kinner müssen na School hen. Woans schull he dat denn klaarkriegen?!

Miteens zirs wat an sien linkes Ohr. Dat weer en lütte Luus. Nikolaus güng foorts op Afstand. "Laat di dat nich infalln, in mien Kopphoor orr mien Boort to jumpen! Ik will keen Lüüs! Mien witte Locken sünd tabu för di!"

"Ik will di ja gornix nich doon", zirs de Luus, "man ik heff doch so'n sehnlichen Wunsch!"

"Na, wat is dat denn för'n Wunsch?", stüür Nikolaus, den sien Hart foorts wedder week woor.

"Ja also, ik heff annerletzt den Lüserich vun mien Drööm kennenlehrt, un wi wulln so geern en Familie grünnen un mennig lütte Lüüs maken... Man dorför wünscht wi uns so'n richtig schönen warmen Lockenkopp, opleevst vun en Kind!" (Ji weet ja wull, dat Lüüs bloots in Hoor wahnen doot.)

"Hm, avers wokeen will schon Lüüs in sien Hoor hebben?", simmeleer Nikolaus. "De juckt un kettelt doch so, un de Minschen gaht dor sogor mit Gift bi, dat se juuch loswarrt!"

"Also en Minschen harrn wi schon geern", stüür de Luus, "mit so'n Hund bün ik nich tofreden!"

Nikolaus süüfz. Sien Job weer wohraftig nich licht. Eerst Nico un nu... Dor harr he miteens en Geistesblix.

"Ik weet dat Rechte för juuch, di un dien Leevsten", sä he to de Luus. "Gaht ji man to en lütten Jung mit Namen Nico, de warrt sik freun, denn wenn he juuch hett, dörf he nich mehr na School! Sunst kunnen ji ja de hele School befalln!"

"Dat wöörn wi geern doon", simmeleer de Muus. "Nu mal nich so fix!", stüür Nikolaus gau, "dat köönt sik denn ja jichtenswenn juun Kinner wünschen!" O Mann, wat warr ik in de neegsten Johr för Problemen hebben! Ik bring mi vun een Bredullje in de neegst!, süüfz he insgeheim.

So kreeg Nico Lüüs vun'n Nikolaus. Un as na de Wiehnachtsferien dat niege Schooljohr anfüng, klei Nico sik den helen Dag an'n Kopp, un neegst Momang harr he en Breef an de Öllern in de Hand: "Ihr Sohn hat offensichtlich Läuse und darf damit nicht mehr in die Schule kommen!"

Nico weer froh un speel Football. Wat sien Öllern sik wünschen dään, weer Sankt Nikolaus ja eendoon. De Wünsch vun opwussen Lüüd kemen bi em an allerletzte Steed.