De Peperkokenfamilie treckt üm

Leev Kinner!

Nu is wedder de Peperkokentiet. Wi hebbt uns lang nich sehn. Ik bün up de Söök na en gröter Huus!

Stellt juuch vör, dor hebbt mi doch Lüüd up de Straat fraagt, wiso ik en "Peper"koken bün! Also: "Peper" heet in ole Tieden all de frömden Krüder ut dat Peperkokenland. Un so heff ik den Naam Peperkoken kregen.

Mien Fru un ik sünd nich mehr alleen. Twee Kinner sünd nu al bi uns. In uns lütt Huus hebbt wi nich mehr noog Platz.

Villicht hölpt uns de Wiehnachtsmann. Dat is ja wedder Peperkokentiet. Ik will mal in den Woold gahn un em söken!

He hett uns al sehn un glieks mit uns snackt. "Dat Huus is würklich to lütt för juuch! Wi mööt en anner Huus söken. Ik weet en gröter Huus achter den Woold. Dor wahnt en ole Fru ganz alleen in."

He schick sien Hölpsmann, en Engel, hin. He sull fragen, op de Peperkokenfamilie intrecken kann.

De ole Fru stünn vör de Döör, as de Engel ankeem. De beiden snacken miteenanner un gau weern se sik eenig.

Wat weer dat för en smuck groot Huus! Dor harr de Peperkokenfamilie noog Platz.

Nu müssen se blots ehr Saken un Speeltüüch inpacken. Dat geev en groot Paket.

De Engel hett dat groot Paket op sien Sleden laadt. Dat Paket legg he vör de Döör vun de ole Fru. Wat dor wull allens bin weer?

De Engel harr noch nich allens up den Sleden kregen. He müss noch eenmal los. Se harrn mit dat Inpacken noch veel to doon un bilütten wöör dat düüster!

"Heff man keen Bang", meen de ole Fru, "ik maak Licht an!"

Wat weer dat schöön! Alle Finster weern hell! Modder smeet vör luder Freud de Arms hoch. Se meen, nu is dat Tiet för de Puch.

An Heven weern al de Steerns to sehn!

Gode Nacht! Leev Kinner, wi seht uns an Peperleinsdag wedder!

Juuch Pepi, de Peperkokenmann


Fotos un Text: Antje Heßler
22.12.2013


na baven