Ja, mit de Ammen weer dat so en egen Saak.
Kinner sünd up de Welt kamen, so lang as dat Minschen geven deit. Vadder müss för dat dääglich Broot sorgen, Mudder hett dat Lütte de Bost geven.

Nu hett dat Tieden geven, dor weer dat Mood bi de feinen Lüüd, dat de Mudder dat Lütte nich de Bost geven hett. Dat weer nich goot för de Figur, hebbt se meent. Dorüm müssen junge Fruun her, de ok graad en Kind harrn un de so veel to beden harrn, dat se glatt twee Kinner satt kriegen kunnen. So wat hett dat geven. Disse Fruun, dat weern Ammen.

Hier in Lübeck kemen de Ammen ut Meckelborg, ut Selmsdörp orrer ut Dassow.
Jedet Dörp harr en egen Tracht, bunt, ganz verschieden. In Schönbarg in dat Museum kann man welk bekieken.

Wie man an so en Amm keem? Dat güng meist mit Rümsnacken; de een wüß vun en Deern in Carlow, de anner hett een kennt in Roggendörp.

Nu güng dat nich eenfach so. De jungen Fruun müssen sik ünnersöken laten, wat se leistungsfähig un gesund weern, se müssen na den Stadtmedicus. De harr sienen Platz dicht an'n Markt in den "Tittentastergang". Dat höört sik so en beten groff an, dat weer dat aver nich un müss ok sien. Wenn dat so stimmt, denn weer dat al vör fievhunnert Johr so.