Ik will aver doch noch mal vun de Deerns snacken. Wenn ene mit sößteihn Mudder weer, na ja, dat weer villicht en beten fröh. Man wenn se ene gode Stell harr in Lübeck, denn weer dat för ehre Familie ene gode Saak, en grote Help. Un dat warrt ok vertellt, wenn en Deern mit twintig noch nich Mudder weer, denn weer se wull meist to old.

Dat geev aver ok anner Deerns. Hans Calm vertellt, bi em tohuus ünnen in de Fleeschhauerstraat dor harrn se jümmers en Deenstdeern, un de hebbt all "Marie" heten. Mal harrn se een ut Hamborg, dat geev dat ok. De hett ok Marie heten. De harr Kraasch, aver wie!

De hett de grote Mestkoor vull laadt mit Steen, is de ganze Fleeschhauerstraat rupschaven, baven an de Breede Straat hett se ümdreiht un is mit de Koor wedder bargdal kamen, in ene Tour! De jungen Keerls hebbt dat ok versöcht — man de hebbt dat nich schafft.

Wenn ik nu doch al bi de Deerns bün, denn will ik noch enen lütten Momang dorbi blieven. Dat hett fröher Deerns un Fruun geven, de harrn mal den Fründ, un denn enen annern, un denn wedder enen. So wat hett dat jümmers geven, findst al in de Bibel.
De Raat vun de Hansestadt Lübeck harr en Huus — orrer twee — dat hett he verpacht un dor hebbt disse Fruun in leevt. Nu hett dat to de Tiet — fröher meen ik — Lüüd geven, de harrn wat dorgegen, dat disse Fruun up de Straat rumlepen un schöne Oogen maakt hebbt. Se hebbt bi den Raat enen Andrag stellt. Disse Fruun sullen an ehre Huuv, de se up den Kopp harrn, en swatt Band anmaken, so dat man glieks Bescheed wüß, wat dit för een weer.

De Raatsherren hebbt denn dor över beraden. Dat weer nu gor nich so eenfach. Sullen nu de Fruun so'n Band an de Mütz drägen, de en poor Frünnen an'n Dag harrn? Dat sall to de Tiet in Lübeck ok Fruun geven hebben, de harrn man enen Fründ blangen bi, orrer mal twee. Sullen de nu all so'n Band an de Mütz kriegen? De Raatsherren kunnen sik nich eenig warrn — dat gifft dat hüüt noch — un denn hebbt se dat mit dat swatte Band nalaten.