Notizen ut'n Aarnmaand


dat loof is dunkel woorn un fast.
de acker legg sin plantenfell
to siet, man en unsichtbor last
drückt ut de welt dat himmelshell.
un achter düsse kimm — wat is
vun düssen sachten knüll to sehn?
is dat denn noch uns ole welt —
un is se noch so schöön...?

sied över düsse öödnis irrt
min hart, en lütt kahlwittlingsmann,
de op sin mahnbloom lannen will
un allns nich faten kann.


mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet