Notizen ut'n Hornung


du zuckerguss, dör den de eken stappt!
du schöne töverie, as snee verkappt!
du himmel, den keen loof un boom verstellt!
du land, vun baven un vun nerrn erhellt...

ik seh di, un ik denk, ik kunn di faten.
dat kann ik nich; is minner noch as raten.
mien wöör langt hülplos ut, bloots as en ahn'n,
as kahle telgen na den halven maan.

de biller un de wöör: in wirklichkeit
sluut se mi sachtens ut. se doot dat beid.
se laat mi jüst en stoot in ehren aten,
blind un bewusstlos, as in'n grund de saaten.

du liggst ganz vör mi, nakelt un bedeckt,
in undörsichtig transparenz versteckt,
bargst in girlanden sacht-kristallne slangen
un wiest mi enen woold vun zuckerstangen.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

5.9.2019

 


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet