Notizen ut'n Nevelmaand

blöhn in'n nevelmaand

...un dat se blöht, schaneert ehr, süh:
rood warrt se, as vör schaam.
so untiedig, un vör de lüüd...
se will dat nich, wat mit ehr schüht,
denn liekers is't en daam.

un liekers blöht se; dat befull
ehr mit gewalt, as geev
natuur sik nich tofreden, heev
nieg an in ehr; se driggt ehr schuld
mit still-vertwievelte geduld,
as ole fru de leev.

heven an'n 19.11.05

so hooch de heven is
över de eer
so hooch
sünd min gedankens
över juun,
seggt gott.

dat gras warrt gries, dat gras warrt küsst
vun dat, wat heller maakt, dat is
de schadden. 'neem he blifft,
schrifft he den luftig-herben sprook:
fründ hein signeert din gästebook
in külle, witte schrift.